در بسیاری از موارد عدم موفقیت در روند ایجاد نوآوری در سازمان به روند استفاده از فناوری دیجیتال ربطی ندارد. چرا که مشکل جای دیگری است. در رهبری سازمان و نیرویی که نمی تواند برای دویدن برای رسیدن به خط پایان ماهیچه هایی قوی ندارد.

امروز شرکت‌های بیمه با عوامل بازدارنده بسیاری رو به رو هستند که آنها را از موازنه میان نیاز به نوآوری در جهت تقویت وضعیت موجود برای حفظ تعادل در مقابل رقبا در برابر متفاوت بودن در دراز مدت باز می‌دارد.

مطالعات اخیر در روند تحولات بیمه گواه بر حقیقت بزرگی است: هیچ شرکت بیمه‌ای مانند یک جزیره تک و تنها وسط اقیانوس‌های بیکران نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد بلکه نیاز دارد با مجموعه جزایر دیگر ارتباط بگیرد، مجموعه جزایری که ما امروز آنها را به اسم اکوسیستم دیجیتالی صنعت بیمه می‌شناسیم.

ایجاد تعادل بین تخصیص مهارت‌ها و منابع در فرصت‌های کسب و کار جدید و تضمین توسعه سیستم‌ها و فرآیندهای قدیمی از جمله مواردی است که باید در زمان همکاری با اینشورتک‌ها به آن توجه داشت.

با آمدن ویروس کرونا بحث استفاده از فناوری‌های تازه بیش از پیش داغ شد و چه بسا که در این میان بلاکچین بیشتر از هر زمانی در باور اهالی بیمه نفوذ کرد، زنجیره بلوک‌هایی که امید می رود به عنوان ابزار تازه اینشورتک بتواند به زودی صنعت بیمه را دگرگون کند.

اینشورتک‌ها که زمانی تهدیدی بزرگ برای شرکت‌های بیمه تلقی می‌شدند امروز بزرگ‌ترین یاری‌رسان شرکت‌های بیمه سنتی در دنیا برای رسیدن به منافع بیشتر از داده‌ها هستند. در واقع اینشورتک‌ها را می‌توان همچون کلیدی برای آزادسازی سود موجود در داده‌های شرکت‌های بیمه دانست.