پیاده‌سازی استراتژی مدیریت استعداد مانند استراتژی کسب‌وکار به تمرکز و تلاش زیادی احتیاج دارد. خصوصا در صنعت بیمه که شاهد تغییرات سریع هستیم. فناوری‌های جدید نیز به سرعت در حال گسترش هستند. به طور خاص، ابزارهای دیجیتال نظیر Analytics و هوش مصنوعی، بر کلیه عملکردهای اصلی بیمه تأثیر دارند. همچنین مشتریان خواستار بهره‌گیری از این فناوری‌ها در تعاملات دیجیتال هستند. برای مدیریت ریسک‌ها و روندهای جدید و بهینه‌سازی ارزش فناوری‌های نوین در صنعت بیمه، نیاز به تزریق مهارتهای فنی است که در این مقاله بررسی می‌شود.
تکامل الگوی ریسک‌ها
در چشم انداز تحولات ریسک، استعدادها جدیدی برای بیمه‌ها مورد نیاز است و همین لازمه مدیریت استعداد را در این صورت دوچندان می‌کند. به‌طور معمول امروزه دو طیف ریسک وجود دارد: گروهی از ریسک‌های مکرر که داده‌های زیادی از آنها در دسترس است و گروهی از ریسک‌هایی که کم اتفاق می‌افتند ولی شدت دارند و به همین دلیل کمتر قابل اندازه‌گیری هستند. در خصوص این ریسک‌ها می‌توان از روش‌های جدید جمع‌آوری اطلاعات استفاده نمود و بجای اینکه زنجیره متعارف بیمه، اطلاعاتی را به واسطه‌ها ارائه دهند و سپس فرم‌ها به شرکت‌های بیمه تحویل داده شود، می‌توان از اطلاعات جمع آوری شده در پایگاه داده‌ها بصورت خودکار بهره گرفت.
علاوه بر این با استفاده از فناوری اینترنت اشیا، سرعت و کیفیت پردازش داده‌ها چندین مرتبه افزایش می‌یابد و غنا و بینش بهتری در خصوص حجم بیشتری از اطلاعات ایجاد می‌شود و این موضوع می‌تواند موجب کاهش خطرات و افزایش دقت شود. صنعت بیمه برای مقابله با انواع ریسک‌ها، به قابلیت‌های جدیدی نیاز دارد و بهره‌گیری از مهارتهای جدید دیجیتالی و طراحی در جهت کاهش این خطرات بسیار با اهمیت است.
تغییر مهارت‌ها برای بهبود عملکرد بیمه‌ها
بازیگران اقتصاد در حال بازسازی نقش خود هستند. تحقیقات ما نشان داد که اتوماسیون می‌تواند مهارتهای مورد نیاز نیروی کار را بهبود بخشد. این امر موجب بهبود در رفع نیاز به مهارتهای فنی می‌شود. درواقع، اتوماسیون ترکیب مهارتهای مورد نیاز برای نقش‌های اصلی را در بیمه تغییر می‌دهد.
بررسی ما از مدیران بیمه نشان می‌دهد اتوماسیون و Analytics، نیاز به مهارتهای نرم برای شکل دادن و تفسیر بازده کمی را افزایش می‌دهد. همچنین لزوم سازگاری با تغییرات فناوری، از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. به این ترتیب، نقش های بیمه در دهه های آینده تغییر قابل توجهی خواهد کرد.
بیشتر بخوانید: تغییر یک ضرورت است نه مزیت!
استراتژی استعداد در کسب و کار
تامین نیازهای صنعت بیمه نیازمند توجه به عناصر مختلف استراتژی‌های استعدادیابی است که شامل پنج مولفه می‌شود:
تاکید بر استراتژی استعدادیابی به همان قوت استراتژی اصلی کسب‌وکار
بسیاری از استراتژی‌های کسب و کار بیمه‌ها بر روی نوسازی و دیجیتالی سازی متمرکز شده‌‌اند، اما این صنعت در تأمین استعدادهای مورد نیاز خود با موانع زیادی روبرو است. رفع این شکاف به معنای پرداختن به استراتژی استعدادها با همان شدت و سختگیری استراتژی کسب و کار است و یکی از اصول اولیه مدیریت استعداد.
توجه به افزایش سطح مهارت‌ها و آموزش مجدد
حفظ و بهره‌گیری از نیروی انسانیِ دارای مهارت برای تأمین نیازهای آینده بیمه‌گران بسیار حیاتی است، زیرا استخدام جدید برای مهارتهای مورد نیاز پرهزینه و دشوار است و جایگزینی یک کارمند می‌تواند بسیار بیشتر از آموزش و افزایش سطح مهارتهای کارکنان هزینه بر باشد. بیشتر بیمه‌ها فاقد زیرساخت‌های یادگیری و توسعه (L&D) هستند، اما این امر برای تأمین مجدد نیروی انسانی یا ارتقا سطح آنها بسیار مهم است. برنامه‌های یادگیری و توسعۀ سازگار با توانایی‌های کارکنان می‌تواند به ارتقاء توانمندی آنها کمک کند.
لزوم توجه به جذب مهارت‌ها و افراد جدید
شرکت‌های بیمه اغلب همواره تلاش می‌کنند که قابلیت‌های علمی و فناورانه جدید را در کسب و کار خود توسعه دهند. با این حال برخی مواقع این امر به سبب مقاوت‌های داخلی امکان‌پذیر نیست. به منظور رفع این مشکل، شرکت‌ها باید از اشخاصی با نقش مترجم فناوری استفاده کنند که تعریفی صحیح از فناوری و نقش آن را در صنعت ارائه می‌دهند. در واقع، شرکت‌های پیشرو با کمک به مهارت افزایی کارمندان و با ایجاد ساختارهای تشویقی و مدل‌های رهبری، انتقال دانش را تسریع می‌نمایند.
فرصت افزایش تنوع با به‌روزرسانی ترکیب استعدادها
در شرکت‌های با تنوع بیشترِ استعدادها، تمایل به بهبود عملکرد بیشتر است. صنعت بیمه این فرصت را دارد تا از طریق برنامه‌ریزی استراتژیک استعداد، تنوع را در بخش‌های مختلف صنعت افزایش دهد. نیروی کار متنوع‌تر، فرهنگ پویاتری را ایجاد می‌کند که شامل چشم‌انداز گسترده‌تر، همکاری و خلاقیت بیشتر می‌شود. محیط متنوع برای کارکنان جذاب‌تر است و توانایی صنعت را در جذب استعدادهای جدید بهبود می‌بخشد. برنامه‌ریزیِ افزایش تنوع، باید بخشی جدایی ناپذیر از استراتژی استعدادها و برنامه‌ریزی نیروی کار باشد، که امروزه در بسیاری از شرکت‌های بیمه هنوز اجرایی نمی‌شود. تنوع را می توان یکی از مهم‌ترین رویکردهای مدیریت استعداد نامید.
ایجاد یک محیط کاری پویا
لازمۀ جذب استعدادها و ایجاد قابلیت‌های جدید، وجود فرهنگ نوآوری در سازمان است. نوآوری با چابکی و فرهنگ پذیرشِ شکست در سازمان ارتباط دارد. علاوه بر این، افزایش فضای آزمایش و تجربه در سازمان و نیز سازگاری بیشتر با تحولات بین‌المللی و پاسخگویی به آنها از عوامل موثر بر نوآوری در سازمان و مدیریت استعداد است. همچنین تعادل بین محافظه‌کاری و نوآوری و ریسک‌پذیری برای شرکت‌های بیمه ضروری است. فرهنگ پرتحرک نه تنها باعث جذب استعدادها می شود، بلکه موجب افزایش کارایی و بهره وری نیروی کار نیز می‌گردد.