پلنت

عصر نوآوری

فناوری دیجیتال صنعت بعد از صنعت را برهم می‌زند و به سرعت برندگان را از بازندگان جدا می‌کند! اما در صنعت بیمه نوآوری کمتر از صنایع دیگر رخ می‌دهد که  از دلایل آن می‌توان به وجود مقررات زیاد و در برخی موارد فضای کمتر رقابتی اشاره کرد.

تکنولوژی‌های مرتبط با صنعت بیمه، تلاش‌های نوآوری را متمرکز می‌کنند. برای کمک به شرکت‌ها برای نوآوری ما به سه حوزه گسترده نگاه می کنیم – انواع جدیدی از خطر، رویکردهای جدید برای بیمه‌کردن و جایگاه ارزش جدید. و  مطابق این مطالعه در مورد چگونگی سازماندهی شرکت‌ها برای توسعه ایده‌ها و سرعت بخشیدن به نوآوری بحث خواهد شد.

ریسک‌های جدید

بیمه‌گران فرصتی فوری برای پوشش ‌دادن انواع جدیدی از ریسک که در عصر دیجیتال پدیدار می‌شوند را دارند.

  • جرایم سایبری: امروزه شرکت‌ها از داده‌هایی استفاده می‌کنند، که عدم امنیت سایبری را به یکی از نگرانیی اصلی تبدیل می‌کند. نفوذ نه تنها باعث اختلال در تجارت می‌شود بلکه به شهرت یک شرکت نیز صدمه بزرگی وارد می‌کند، به ویژه اگر اطلاعات مشتری مانند اطلاعات کارت اعتباری به خطر بیفتد. بیمه‌شدگان نیز در سرقت هویت، از بین رفتن دارایی‌های مالی و استفاده غیرمجاز از کارت‌های اعتباری، در معرض خطر هستند.
  • زنجیره‌های عرضه جهانی: دیجیتالی شدن و ارتباطات داده‌ها، شرکت‌ها را قادر به ساخت زنجیره تأمین جهانی کرده است. این شبکه‌های پیچیده، امکاناتی از قبیل استفاده بهینه از منابع مورد نیاز، تولید و فروش کالاها در هر نقطه از جهان را برای شرکت‌ها فراهم می‌کند.

در عین حال افزایش پیچیدگی زنجیره‌های عرضه نیز خطر را افزایش می‌دهد. شاید فناوری‌های دیجیتال خطراتی ایجاد کنند، اما راه‌حل‌های بسیاری را نیز با استفاده از سنسورها و اینترنت اشیا (IoT)، ارائه می‌دهند، تا بیمه‌گران بتوانند به طور دقیق‌تر ریسک زنجیره تأمین را تحمل کنند.

  • اقتصاد اشتراکی: انواع جدیدی از خطر، ناشی از اقتصاد اشتراکی است که از ظرفیت فناوری دیجیتال برای مطابقت با عرضه و تقاضا، رشد یافته است. راه‌حل‌های جدید در حال پیدایش هستند. با رشد اقتصاد اشتراکی، مطمئناً فرصت‌های بیشتری برای نوآوری و تهیه محصولات بیمه‌ای مرتبط وجود خواهد داشت.

 

 

رویکردهای جدید برای بیمه‌کردن

فن‌آوری‌های دیجیتال روش‌های جدیدی را برای تأمین پوشش و بیمه‌ی خطرات سنتی، غالباً با استفاده از داده‌های فردی و نه گروهی، امکان‌پذیر می‌سازند.

  • بیمه خرده فروش: برای تأمین مقادیر اندک پوشش، بیمه سنتی می‌تواند بسیار گران قیمت باشد. جریان‌های داده جدید و تجزیه و تحلیل داده‌ها این مشکل را برطرف می‌کنند.
  • بیمه برحسب تقاضا: آنالیز و ارزیابی به صورت به هنگام، امکان صدور بیمه‌نامه برای مدتی کوتاه و به صورت شخصی‌سازی‌شده را فراهم می‌کند. مانند خرید بیمه حوادث مسافرتی از طریق اپلیکیشن، حتی برای چند روز.
  • بیمه همتا به همتا: استارت‌آپ‌هایی آغاز کننده نوعی از خدمات بیمه‌گری بودند که در آن بستری فراهم شد تا گروهی از افراد (مانند خانواده و …) در حفاظت از منافع همدیگر در کنار هم باشند و با یکدیگر همکاری داشته باشند.

در چنین شرایطی، هر عضو در واقع مسئولیت بخشی از پروفایل ریسک گروه را، بر عهده خواهد گرفت. طبق این ایده اعضای یک گروه تشویق می‌شوند که پروفایل ریسک خود را تا حد امکان پایین نگه دارند، تا بیشترین بهره را از این مجموعه به دست آورند.

  • قیمت‌گذاری شخصی‌سازی شده: فن‌آوری‌های دیجیتالی به طور فزاینده‌ای به بیمه‌گران این امکان را می‌دهد تا ریسک را بر اساس دادهای مربوط به هر مصرف‌کننده ارزیابی کنند نه بر اساس داده های عمومی. برخی از شرکت‌های بیمه از داده‌های رسانه‌های اجتماعی به عنوان مبنایی برای تصمیم در مورد بیمه‌نامه و قیمت‌گذاری آن‌، استفاده می‌کنند.

جایگاه ارزش جدید

در عصر دیجیتال و با وجود بسترهای آنالیز و داده‌ی به هنگام، مدل‌های بیمه سنتی کارایی ندارد و مورد تهدید واقع می‌شود. یکی از بزرگترین چالش‌های موجود در افق آیند، توسعه وسایل نقلیه شخصی و سیستم‌های پیشرفته کمک به راننده (ADAS) است.

این فناوری‌ها اتومبیل‌های مسافری و سایر وسایل نقلیه را به طور کامل یا جزئی تحت کنترل رایانه قرار می‌دهند، از این رو ممکن است حق بیمه کاهش یابد و راننگی ایمن‌تر گردد و در نهایت مسئولیت راننده را به سمت تولید کننده خودرو یا فروشنده نرم‌افزار آن تغییر می‌دهد. همین تغییر در پیشگیری از ریسک، در سایر مشاغل نیز وجود دارد. بنابراین شرکت‌های بیمه در وهله اول باید محصولاتی را ارائه دهند که از خطرات پیشگیری کند و سپس به دنبال عوامل بازسازنده ریسک باشند.

چگونه بیمه ‌گران می‌توانند ایده‌های نوآوری را توسعه دهند؟

برای به‌دست آوردن فرصت‌ها و غلبه بر تهدیدهای ضمنی در تکنولوژی‌های برهم زننده، افراد متعهد چاره‌ای جز نوآوری ندارند. نوآوری باید به یک قابلیت اصلی تبدیل شود.

ما سه راه برای بیمه‌گران برای توسعه ایده‌های جدید و سرعت بخشیدن به نوآوری می‌بینیم: “با ایجاد مشارکت استراتژیک”، “با سرمایه‌گذاری در شرکت‌های نوپا که دارای تخصص دیجیتالی هستند” و “با ایجاد تخصص درون سازمانی”. آن‌ها می‌توانند از هر سه رویکرد استفاده کنند، اما به احتمال زیاد به دلایل راهبردی بر یکی به نسبت دیگری تأکید دارند.

مشارکت‌های استراتژیک: مشارکت‌ها می‌توانند به آن‌ها کمک کنند تا به سرعت انواع جدیدی از سیاست‌ها و یا راه‎های فروش را از آن مشارکت‌ها کسب کنند، تخصص بدست آورند و در اکوسیستم‌هایی فراتر از صنعت بیمه حضور یابند.

سرمایه‌گذاری در شرکت‌های نوپا: چه از طریق سرمایه‌گذاری مستقیم و چه با سرمایه‌گذاری خطرپذیر، بیمه‌گران می‌توانند برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فن‌آوری در حال ظهور و کاربردهای آن، وارد بازار‌های جدید شوند. برای مثال بعضی شرکت‌ها روی تجهیزات جدید پوشیدنی سرمایه‌گذاری کرده‌اند. بیمه‌گران نه تنها با سرمایه‌گذاری‌ در این حوزه در مورد فن‌آوری‌های جدید مطلع می‌شوند، امکان جذب این فناوری‌ها و بهبود فرآیندهایشان نیز فراهم می‌شود.

ایجاد تخصص درون سازمانی: اهمیت نوآوری آن‌قدری است که شاید نتوان آن را به صورت کامل برونسپاری کرد. بر این اساس، شرکت‌ها باید در دریافت ایده‌ها بسیار خوب عمل کنند و بدانند که چگونه می‌توان آن‌ها را تجاری و در مقیاس وسیع جمع کرد و در نهایت با فرآیندها، کارکردها و خطوط تجاری موجود ادغام کرد. همچنین یکی از راه‌های بهبود نوآوری درونی، ساخت آزمایشگاه‌های اختصاصی است.

در حال حاضر عصر تکنولوژی‌های برهم زننده است و در سراسر صنایع، نوآوران با مدل‌های تجاری دیجیتال، فعالیت‌های موجود و مدل‌های تجاری ایجاد شده را به چالش می‌کشند و شرکت‌های فعلی یک انتخاب دارند : خلاق باشند. کسانی که در آینده دیجیتال رونق خواهند گرفت، کسانی خواهند بود که خلاق هستند و امروز روی نوآوری سرمایه‌گذاری می‌کنند.

نویسندگان :

Alex Kazaks

Parker Shi

Holger Wilms

تلخیص و ترجمه توسط :

پرنیان روزبهانی

شبکه نوآفرینی پلنت

سایر مطالب وبلاگ

اشتراک گذاری

[wpbitly]