چالشهای استفاده از بلاکچین در بیمه (قسمت اول)
درست است که در اختیار داشتن معماری خاص نوآوری میتواند بسیار اثرگذار و پرفایده باشد ولیکن ممکن است روی دیگر سکه برای بیمهگران با چالشهای بسیاری رو به رو باشد، چالشهایی که از همان ابتدا و پیش از به کارگیری فناوری خاصی نظیر بلاکچین و نسلهای متوالی بعد از آن پیش رو تجسم و توجه کرد. اجرای فناوری بلاکچین مستلزم دقت و توجه لازم به معنا و مفهوم دقیق آن و راهکاری است که برای چالشهای پیش روی بیمهگران ارائه میدهد. شبکه نوآفرینی پلنت در این نوشتار به بررسی چالشهای استفاده از بلاکچین در صنعت بیمه را مورد بررسی قرار میدهد.
بلاکچین میتواند شفافیت دادهها را بین چندین گروه درگیر در فعالیتهای بیمه ایجاد کند. این شفافیت که البته با استفاده از روند قراردادهای هوشمند نیز ترکیب میشود، میتواند از تکرار دادهها جلوگیری نماید و اتوماسیون را در کل اکوسیستم به جریان بیندازد، اکوسیستمی که در آن شرکتکنندگان بسیاری حضور دارند، حجم تراکنشها بسیار بالاست و تطبیق دادهها و تراکنشها در سطح قابل توجهی قرار دارد. صنعت بیمه به اجماع بیشتری پیرامون استانداردهای داده نیاز دارد تا بتواند به ثبت دادههای ریسک، اتصال آنها به قراردادهای بیمه و بهروزرسانی و انجام هر گونه تغییر یا اصلاح در دادهها یا قراردادها بپردازد.
اما بلاکچین تا چه اندازه میتواند در سادهسازی و روند سریعتر انجام این فعالیتها به صنعت بیمه کمک کند؟ جواب مشخص است. همه چیز بستگی به این دارد که دفاتر کل چقدر بتوانند یکپارچه و همراستا با هم وارد عمل شوند. از سوی دیگر میزان توانایی سیستمهای خارجی برای تأمین اطلاعات دقیق و منظم نیز دارای اهمیت است. ورای این نگرانیهای فنی، یک مدل پیشتیبانی قانونی نیز باید وجود داشته باشد. در واقع شرکتکنندگان در اکوسیستم صنعت بیمه باید برای رسیدن به هدف بزرگ استفاده از بلاکچین در وهله اول به همگرایی و همسویی اهداف خود فکر کنند. بلاکچین زمانی تمامی کارکردهای خود را به نحو احسن به آنها نشان میدهد که مدیران صنعت بیمه اساساً بار دیگر سازمان خود را در زمینههای مختلف مورد بررسی و تجدیدنظر قرار دهند، به خصوص در زمینههایی مانند فرهنگ، مهارتها، فرآیندها، ورودیها، خروجیها و KPI شرکت.
بلاکچین میتواند بازدهی فرآیند بیشتری را پشتیبانی کند اما قراردادهای هوشمند ممکن است ارزش بالقوه بزرگتری را برای شرکتهای بیمه ارائه دهند. قرارداد هوشمند یک کد کامپیوتری است که میتواند برای امر سهولت، تأیید یا مذاکره در مورد توافق نامه در داخل زنجیره ساخته شود. قراردادهای هوشمند تحت یک سری شرایط که کاربران با آنها توافق میکنند وارد عمل میشود. با تحقق این شرایط، مواد توافقنامه به طور خودکار انجام میشود. قرارداد هوشمند شباهت زیادی به قراردادهای فیزیکی دارد؛ تفاوت این دو در این است که قرارداد هوشمند به صورت دیجیتالی است و توسط یک برنامه کامپیوتری ایجاد شده است. این برنامههای کامپیوتری در بلاکچین ذخیره میشوند. با توجه به استفاده قرارداد هوشمند از بلاکچین، نیازی به واسطه یا نهاد نظارتی برای اجرای آن نیست. قرارداد هوشمند به صورت خودکار در شبکه بلاکچین اجرا میشود، امنیت و سرعت بالایی دارد و هزینههای واسطهگری را حذف میکند. در واقع قراردادهای هوشمند میتوانند در هدایت کارایی عملیاتی و کیفیت خودکار با یک گزاره ساده مانند «اگر گزینه X نشد گزینه Y را انجام بده.» به مراتب از چندین قرارداد سنتی چندگانه و موازی مفیدتر واقع شوند. قراردادهای هوشمند میتوانند مجموعهای از خدمات را برای شرکتهای بیمه و بیمهگزاران انجام دهند:
قراردادهای هوشمند علاوه بر بازدهی عملیاتی میتوانند اساساً روش اجرای تراکنشها را بین طرفین مختلف بیمهنامه تغییر دهند. با این وجود قراردادهای هوشمند به تغذیه دقیق دادههای خارجی و چیدمانی سازگار نیاز دارند. ایجاد منطق لازم در پلتفرم پیچیدگیها را افزایش میدهد. قراردادهای هوشمند قابلیت ارائه منافع زیادی در طول فرآیند بیمه دارند ولیکن مزایای کوتاهمدت آن از طریق اشتراک گذاری دادهها و شفافیت به دست میآید.
بلاکچین به حتم صحت و شفافیت دادهها را بهبود میبخشد و به هر پلتفرمی این امکان را میدهد که اساساً مدلهای کسب وکار خود را تغییر دهد و یا مدلهای کسب و کار تازهای به کار گیرد. که این موضوع میتواند باعث رشد فرصتهای موجود و بازارهای تازه شود. برخی از این منافع کلان عبارتند از:
بلاکچین میتواند به صنعت بیمه کمک کند تا محصولاتی که مشتریان و مصرفکنندگان آن نیاز دارند به بهترین شکل ممکن تحویل دهد اما لازم است که در این میان دقت بیشتری روی ریسک قیمت نیز وجود داشته باشد. بلاکچین یک نوآوری الهامبخش و اقدامی طولانیمدت و مستمر است که به زمان زیادی برای اجرایی شدن کارکردهای آن نیاز است.
از سوی دیگر بلاک چین هزینههای محیطی زیادی دارد. زنجیره بلوکی برای تأمین امنیت به رمزگذاریها وابسته است و این رمزنگاریها در شبکهای در سطح جهان انتشار مییابند. برای اینکه مشخص شود یک کاربر اجازه ورود اطلاعات در این زنجیره را دارد یا خیر، باید الگوریتمهای پیچیدهای راهاندازی شود که این امر نیاز به قدرت محاسباتی بالایی دارد و هر چه قدرت محاسباتی بالاتر، هزینهها نیز بالاتر خواهد رفت. بر این اساس بهکارگیری فناوری بلاکچین به سرمایهگذاری پایدار و مستمر، تعهد واقعی همه طرفین و تغییر اساسی در فرآیندهای کسب و کار موجود نیاز دارد.
بیشتر بخوانید:
چالشهای استفاده از بلاکچین در بیمه (قسمت دوم)