اینترنت اشیاء، در سال‌های آینده، به صورت اساسی دنیا را تغییر خواهد داد و ابزارهای شبکه‌ای، نقشی اساسی در این تغییر خواهند داشت. در سال 2010، مردم دنیا دارای 12.5 میلیارد ابزار شبکه‌ای بودند. تخمین زده می‌شود که تا سال 2025، بیش از 50 میلیارد ابزار شبکه‌ای وجود داشته باشد. ابزارهای شبکه‌ای اجازه می‌دهند تا بیمه‌گران با مشتریان خود تعامل بیشتری داشته باشند و با استفاده از داده‌های دریافت شده از آن‌ها، خدمات جدیدی را ارائه دهند. در صنعت بیمه، مشتریان، اغلب به صورت انحصاری با کارگزاران و نمایندگان در تعامل هستند و این ارتباط مستقیم، به توسعه قراردادها و یا رسیدگی به خسارات محدود شده است. اینترنت اشیاء، به طور قابل ملاحظه‌ای، ارتباط با مشتریان را بهبود می‌بخشد و شرکت‌ها را قادر می‌سازد تا با مشتریان خود، ارتباطی متمرکزتر و هدفمندتر برقرار کنند.

امروزه، مردم از ابزارهایی استفاده می‌کنند که عمدتا دارای سنسورها و عملکردهای خودکار هستند. این ابزارها می‌توانند حجم عظیمی از اطلاعات را به تهیه‌کنندگان خود و یا شرکت‌های شخص ثالث ارسال کنند، چه برای تحلیل همزمان اطلاعات و چه برای فعالسازی خودکار واکنش‌ها و خدمات در نظر گرفته شده. در نهایت، این ابزارها مدل‌های کسب و کار و مدل‌های عملیات سنتی را تغییر خواهند داد.

مهم‌ترین اکوسیستم‌های دیجیتال برای بیمه‌گران

چهار اکوسیستم دیجیتال متفاوت، مرتبط به بیمه‌گران وجود دارد: خودروهای متصل، خانه‌های هوشمند، سلامت هوشمند و خطوط تجاری. این اکوسیستم‌ها، دارای تفاوت‌های اساسی هستند. این تفاوت‌ها موجب می‌شوند که استراتژی‌های جداگانه‌ای، برای هر یک از اکوسیستم‌ها اتخاذ شود. درجه بلوغ بازار، دینامیک بازار، بازیگران مرتبط و محیط قانون‌گذاری در هر یک از اکوسیستم‌ها متفاوت است.

خودروهای متصل

صنعت خودروسازی و اکوسیستم خودروهای متصل، چگونگی عملکرد اکوسیستم‌های دیجیتال را به طور واضح نشان می‌دهند. همچنین فرصت‌های کارآفرینی و چالش‌های محیط جدید را مشخص می‌کنند.

تعداد سنسورهای خودروها، به صورت پیوسته در حال افزایش می‌باشد. این سنسورها، فقط رفتار راننده و نحوه استفاده او از خودرو را نشان نمی‌دهند، بلکه داده‌های دیگر خودرو را نیز جمع‌آوری می‌کنند، از دمای روغن و سایش ترمزها گرفته تا فشار تایرها. این داده‌ها، مبنای تعداد بی‌شماری از کاربردها می‌باشند که راحتی سرنشینان و امنیت آن‌ها را افزایش می‌دهند. گستره این کاربردها، فراتر از خودروسازان بوده و صنایع دیگر را نیز درگیر کرده است. بازیگران دیگر حاضر در صحنه عبارت اند از: اپراتورهای مخابراتی، سازندگان چیپ‌ها و سنسورها، گردانندگان پلتفرم‌های دیجیتال نظیر Uber، موسسات تحقیقاتی، مراکز استانداردسازی و شرکت‌های بیمه.

این اکوسیستم، مولفه‌های رقابت را در تمامی صنایع مذکور تغییر می‌دهد، بخصوص در صنعت بیمه. در حالی که میزان ادعاهای خسارات کاهش پیدا می‌کند، به علت استفاده تعداد زیادی از سنسورها، هزینه تعمیر خودروها و به تبع، مجموع خسارات پرداختی افزایش خواهد یافت. حتی اگر بین مشتریان پرخطر و کم‌خطر تمایز ایجاد شود، حق بیمه خالص نهایی، به علت تخفیفات ارائه شده برای استفاده از تلماتیک، کاهش خواهد یافت. در حالی که رانندگان محتاط، خواستار کاهش میزان حق بیمه هستند، بیمه‌گران نمی‌توانند این کاهش قیمت را با افزایش حق بیمه رانندگان پرخطر جبران کنند. 

برای کم کردن اثرات هرگونه کاهش در میزان حق بیمه‌ها، بیمه‌گران باید به دنبال اهرم‌های اضافی جهت بهبود انتخاب ریسک باشند، اهرم‌هایی نظیر مقابله موثرتر در برابر کلاه‌برداری، افزایش استفاده از تعمیرکاران همکار و ارائه افزونه‌های خدماتی. به عنوان مثال، بیمه‌گران می‌توانند خدماتی را جهت گریز از ریسک ارائه دهند، تعمیر و نگهداری‌های لازم را به رانندگان گوشزد کنند، راه‌حل‌های پارک هوشمند را شناسایی کنند و حتی اطلاعات و تحلیل‌های خود را به شرکت‌های شخص ثالث، نظیر شرکت‌های تبلیغاتی جهت استفاده در تبلیغ‌های مکان‌محور، بفروشند.

هم‌اکنون، برخی بیمه‌گران در حال مشارکت با تأمین‌کنندگان تلماتیک‌های مبتنی بر اینترنت اشیاء، کارخانه‌های خودروسازی، تعمیرگاه‌های خودرو، شرکت‌های مخابراتی و گردانندگان سیستم‌های ارائه جای پارک، هستند. به عنوان مثال، شرکت بیمه Progressive Corporation، با شرکت های Zubie و TrueMotion همکاری می‌کند، که این همکاری موجب دسترسی به اطلاعات ارزشمند سنسورها شده و مدل‌های ترکیبی جدیدی از بیمه را خلق می‌کند.

ممکن است این شرکاء، نسبت به خود شرکت‌های بیمه، رابطه هدفمند‌تری با مشتریان داشته باشند. شرکت‌های خارج از صنعت بیمه، می‌توانند داده‌های مرتبط با ریسک را به دست آورده و مهارت نتیجه‌گیری از این داده‌ها را هم کسب کنند.

 خانه های هوشمند و سلامت هوشمند

در ابتدا، صنعت بیمه از خانه‌های هوشمند استقبال نکرد. اما با بلوغ تکنولوژی، این وضعیت عوض شد. با ورود گوگل، آمازون و شرکت‌های دیگر، خدمات جدید خانه هوشمند وارد بازار شد. در سال‌های اخیر، با تسهیل ارتباط با دیگر ابزارها، بازار انبوه شکل گرفته است. در نتیجه، بسیاری از بیمه‌گران نظیر Allianz، محصولات ترکیب شده با Google Nest را ارائه می‌دهند و یا به مشتریانی که از ابزارهای خانه هوشمند استفاده می‌کنند، تخفیف می‌دهند. علاوه بر این، بیمه‌گرانی نظیر Liberty Mutual، افزونه‌های خدماتی، نظیر امنیت خانه را ارائه می‌دهند. 

نوع دیگری از خانه‌های هوشمند، زندگی به کمک محیط می‌باشد. این خدمت به خدمات سلامت ارتباط دارد و در جوامع رو به پیری رواج دارد. به عنوان مثال، افراد کم‌توان، پیوسته در حال جستجوی خدمات خلاقانه، جهت انجام فعالیت‌های روزانه خود و داشتن استقلال در زندگی شخصی هستند. مشتریان بالقوه این بخش، از خدمات مبتنی بر اینترنت اشیاء و شرکت‌های بیمه‌ای که این خدمات را ارائه دهند، استقبال خواهند کرد. بیمه‌گران می‌توانند در نقش هماهنگ‌کنندگان خدمات پرستاری ظاهر شده و هزینه‌های خود را کاهش دهند.

خطوط تجاری

یکی از ارزشمندترین اکوسیستم‌ها، اکوسیستم تجاری می‌باشد که بر پایه توزیع بین شرکای تجاری (B2B و B2B2C) و همکاری شرکاء در طول زنجیره تأمین قرار دارد. در حالی که اکوسیستم‌های خطوط خصوصی، در درجه اول بر نقاط تماس با مشتری تمرکز کرده‌اند، اکوسیستم‌های خطوط تجاری، بر داده‌ها و برتری عملیاتی تمرکز دارند.

بیمه‌گران خطوط تجاری، اکوسیستم‌های مختلفی دارند: نوآوری در محصولات، برتری در توزیع، گریز از ریسک، مدیریت شبکه تأمین‌کنندگان و تطابق سرمایه و ریسک. نمونه ای از نوآوری در محصول، امنیت سایبری می‌باشد که به معنای ارائه خدمات کمکی هنگام بیمه کردن خطرات سایبری می‌باشد. نمونه گریز از ریسک به کمک اینترنت اشیاء نیز، نصب سنسورهای متعدد در انبارها جهت ارزیابی ریسک می‌باشد. نمونه مدیریت شبکه تأمین‌کنندگان نیز، بیمه ناوگان خودروهای تجاری شرکت‌ها می‌باشد.

اتخاذ استراتژی مناسب جهت موفقیت

برای موفقیت در توسعه استراتژی به کارگیری اینترنت اشیاء، پنج فعالیت کلیدی وجود دارد:

تعریف حوزه‌های کاربرد

بیمه‌گران باید کاربردهای جدیدی را خلق کنند که با مدل کسب و کارشان منطبق باشد و مورد استقبال مشتریان بازار قرار گیرد.  به عنوان مثال، میزان استقبال از تلماتیک ها در کشورهای مختلف متفاوت است، مثلاً در کشورهایی که بیمه خودرو ارزان است، مشتریان علاقه کمتری به تخفیف‌ها خواهند داشت.

بیمه‌گران، علاوه بر شناخت بخش‌های جذاب بازار و حوزه‌های کاربرد امیدبخش در کوتاه‌مدت، باید حوزه‌های کاربرد دارای پتانسیل در میان‌مدت تا بلندمدت را نیز شناسایی کنند. به عنوان مثال، در آلمان، خدمات خانه هوشمند، در نگاه اول غیرجذاب می‌باشد. زیرا، بازار خرده‌فروشی سنتی بیمه اموال، در این کشور اشباع شده و از طرفی، نصف جمعیت این کشور اجاره‌نشین هستند و علاقه‌ای به سرمایه‌گذاری در ابزارهای اینترنت اشیاء نخواهند داشت. اما تحلیل رفتار مشتریان نشان می‌دهد که پتاسیل قوی و رو به رشدی در میان جوانان، اجاره‌نشینان مرفه و طبقه ثروتمندان، برای استفاده از ابزارهای جدید اینترنت اشیاء وجود دارد.

شروع زودتر همکاری‌های استراتژیک

انتخاب شریک مناسب اهمیت زیادی دارد. در اکوسیستم خودروهای متصل، این شرکاء شامل خودروسازان، تهیه‌کنندگان تلماتیک‌ها، ارائه‌دهندگان پارکینگ و جایگاه‌های سوخت، می‌باشند. در اکوسیستم خانه‌های هوشمند، این شرکاء می‌توانند تولیدکنندگان لوازم خانگی، تهیه‌کنندگان رسانه‌ای و و اپراتور‌های مخابراتی باشند.

برای ارائه خدمات مناسب، بیمه‌گران باید سریعا شرکای خود را یافته و با آن‌ها، در توسعه و بهبود محصولات همکاری کنند. این امر کمک می‌کند تا زمان ورود محصولات به بازار کاهش یابد، ریسک هزینه‌های پنهان کمتر شود و شفافیت بازارهای در حال گسترش افزایش یابد.

انتخاب شرکای مناسب وابسته به عوامل زیر است:

• شرکاء باید تجربه کافی، دانش مرتبط و مشتریان مشترک داشته باشند. به عنوان مثال، تهیه‌کنندگان ابزار‌های اینترنت اشیاء، باید دارای توانمندی امنیت سایبری باشند.
• همکاری باید مشتمل بر توافق تجاری مناسب باشد تا به تمام طرف‌ها، در هنگام افزایش مقیاس همکاری، انگیره کافی بدهد. نرخ ثابت، مدل حق‌العمل کاری یا مدل‌های حجم‌محور، هر کدام دارای مزایای نسبی بوده و در موقعیت مناسب، می‌توانند به کار گرفته شوند.
• شرکا در هنگام گسترش همکاری، باید گشودگی لازم را داشته باشند. به عنوان مثال، هنگام نیاز بیمه‌گر برای ارزیابی ریسک، پوشش جغرافیایی مناسب را برای او فراهم کنند.
• بیمه‌گران باید خطرات آسیب دیدن اعتبار، هزینه‌های پنهان و سوءاستفاده از اطلاعات مشتریان را نیز در نظر بگیرند.

اطمینان از مقیاس‌پذیری

بیمه‌گران می‌توانند از طریق جذاب نشان دادن خود به عنوان همکار، توانایی خود برای یافتن شرکای مناسب را بهبود بخشند. در نتیجه از مقیاس‌پذیری لازم برای همکاری‌ها اطمینان حاصل نمایند. به عنوان مثال، بیمه‌گران باید در قبال اطلاعات مشتریان مسئول باشند و اعتماد شرکای تهیه‌کننده این اطلاعات را به دست آورند.

حداکثر کردن سرعت اجرا

سرعت مقیاس‌پذیری هم مهم است. بیمه‌گران باید بتوانند خدمات مبتنی بر اینترنت اشیاء را به سرعت ارائه دهند. اینترنت اشیاء به زودی به مرحله‌ای می‌رسد که سرعت نفوذ آن در بازار بیمه، نمایی خواهد شد. لذا بیمه‌گرانی که دارای سرعت کافی نباشند، ممکن است به طور کامل بازار را از دست بدهند. به زودی، یافتن شرکت‌های تأمین ‌کننده اطلاعات که با رقبا قرارداد نبسته باشند، سخت خواهد شد.

اطمینان از چشم‌انداز بلندمدت

بیمه‌گران، باید توسعه خدمات اینترنت اشیاء را، به مثابه سرمایه‌گذاری بلندمدت در توانمندی‌های آینده در نظر بگیرند. به عنوان مثال، با گسترش استفاده از تلماتیک‌ها، ارزش دریافت شده توسط بیمه‌گر همراه با ارزش ارائه شده به مشتری، کاهش خواهد یافت. لذا بیمه‌گران باید به دنبال راه‌های جدیدی برای ارائه ارزش مورد نیاز مشتری باشند.