پیچیدگی بخش جدایی‌ناپذیر صنعت بیمه است. هر قدر که روند دیجیتالی شدن در صنعت سنتی بیمه رنگ و رویی تازه به خود گرفته باشد و هر قدر میزان استفاده از فناوری‌های روز در فرآیندهای عملیاتی این صنعت پررنگ و واضح باشد، باز هم نمی‌توان ادعا کرد که روند عملیاتی این صنعت به دور از پیچیدگی شده است. چرا که توزیع دیجیتال، گسترش کانال‌ها و بخش‌های توزیع و محصولات و توجه به انتظارات و توقعات مشتریان و… با خود پیچیدگی‌های بسیاری به همراه دارند که البته این موج تازه پیچیدگی‌های عملیاتی کسب و کار بیمه را با چالش‌های تازه‌ای رو به رو کرده است. شبکه نوآفرینی پلنت در این نوشتار به ارائه راهکارهایی جامع برای خروج از پیچیدگی‌های عملیاتی در صنعت بیمه به خصوص در زمینه بیمه عمر اشاره دارد.

واضح است که پیچیدگی‌های عملیاتی صنعت بیمه را با چالش‌هایی زیادی در چابکی و برآوردن نیازهای مشتریان رو به رو می‌کند و لازم است که شرکت‌های بیمه برای کنترل پیچیدگی‌های درون سازمانی خود دنبال راهکاری مؤثر باشند و کنترل اوضاع پیچیده پیش رو را در دست بگیرند. اما این امر چطور امکان دارد؟ وقتی ساده کردن کارها همیشه مفید و مؤثر نیست و خطر ساده‌انگاری و سهل‌پنداری امور را می‌تواند در پی داشته باشد.

موسسه تحقیقاتی اکسنچر برای کمک به کاهش میزان پیچیدگی کسب و کار بیمه بنا به تجارب بسیاری که در همکاری با شرکت‌های بیمه در گستره جهانی به دست آورده است رویکردی دوفازی برای کمک به شرکت‌های بیمه ارائه می‌دهد، رویکردی دو فازی که هر فاز خود به تنهایی سه مرحله مجزا از هم دارد و در نهایت برنامه‌ای جامع و دقیق برای حل پیچیدگی‌های نامطلوب سازمانی به دست می‌دهد.

 فاز اول: تجزیه و تحلیل پیچیدگی

اولین قدم در این فرآیند مجزا کردن محرک‌های واقعی پیچیدگی است. این کار با تجزیه و تحلیل عملیات‌های بیمه‌ای و با استفاده از داده‌های کانال‌ها، بخش‌ها و محصولات امکان‌پذیر خواهد بود. هنگامی که شرکت بیمه بتواند معیارهای مهم عملکرد خود و داده‌های مالی در بازه زمانی خاصی را بررسی کند، به حتم متوجه توانایی‌ها و حوزه‌هایی خواهد شد که بیشترین ارزش را دارد و فرآیندهایی که نیاز به تجزیه و تحلیل بیشتری دارند شناسایی می‌شوند. پس تجزیه و تحلیل داده‌های نخستین ابزارهایی است که در شناسایی پیچیدگی‌های سازمانی به کار گرفته می‌شود.

دومین قدم در این فاز تجزیه و تحلیل خود پیچیدگی است. که برای این کار به نقشه راهی به نام نقشه جریان ارزش پیچیدگی یا CVSM نیاز است. با طراحی این نقشه به راحتی می‌توان ریشه‌های اصلی و خاستگاه دقیق پیچیدگی‌های خوب و پیچیدگی‌های بد را در سازمان شناسایی کرد.

و آخرین مرحله از این فاز نیز شناسایی فرصت‌های بالقوه برای کاهش پیچیدگی‌هاست. امروز ماتریس‌های خاص سود در مقابل تلاش برای بیمه گران ساخته شده‌اند که می‌تواند اولویت بندی هر کدام از قابلیت‌ها و فرایندها را به آنها نشان دهد.

بیشتر بخوانید: چرا بیمه عمر پیچیده‌تر شده است؟

فاز دوم: نقشه راه کاهش پیچیدگی

اهداف فاز دوم ارزیابی پتانسیل‌های کسب و کار و راهکارهای فناورانه ای که در فاز اول شناسایی شده‌اند، رسیدن به میزان واقعی هزینه‌ها، مزایا، ریسک‌ها و اقدامات مورد نیاز برای به کار گرفتن هر کدام از راهکارهای فناورانه، توافق بر راهکارهایی که برای بار اول به کار گرفته می‌شوند و در نهایت ایجاد نقشه راهی دقیق برای تغییر است که همه این امور با ایجاد یک پایگاه داده‌ای با اطلاعات واقعی و ملموس و اهرم‌های اصلی ارزش برای تحلیل ارزیابی‌ها برای هر فرصت پیش رو است.

مرحله دوم را نیز می‌توان به مرحله ارائه رسمی پیشنهادها و توصیه‌ها برای اقدام در بدنه کسب وکار مربوط دانست.

و گام نهایی در فاز دوم ساخت نقشه راه برای کاهش پیچیدگی‌ها بعد از گرفتن توصیه‌ها و پیشنهادهای رسیده از مرحله پیش و تصمیم گیری درباره انجام دادن یا ندادن آنها از سوی شرکت بیمه است. در این فرایند به حتم ساختارهای ضابطه مند برای پرهیز از پیچیدگی‌های پیش رو برای آینده تببین خواهد شد.

به حتم رویارویی و تقابل با پیچیدگی‌هایی که همواره از پایه با تار و پود صنعت بیمه شکل گرفته‌اند کار سخت و بعضاً نگران کننده‌ای است. ترس از دست دادن مزیت رقابتی در بازار بیمه و عقب ماندن از روند دیجیتالی پرشدتی که بیمه این روزها به خود گرفته است از مسایلی است که شرکت‌های بیمه را به سمت استفاده بیش از حد فناوری در فعالیت‌های روزمره واداشته است، روندی که نه فقط کمکی به حل قضیه نمی‌کند که با ایجاد پیچیدگی‌های بد ونامطلوب حیات کسب و کار را به خطر می‌اندازد. همان قدر که ساده انگاری و سهل پنداری فرآیندهای بیمه‌ای خطری بزرگ برای بیمه است پیچیدگی‌های بسیار برخاسته از استفاده از فناوری‌های روز نیز زیان بار و خسارت آفرین خواهد بود.