با وجود گسترش چشم‌گیر محصولات بیمه‌ای در سرتاسر دنیا شرکت‌های بیمه همچنان تمایلی به پوشش خطرهای همه‌گیر ندارند و ترجیح آنها بر آمادگی و تدارک برای پوشش ریسک‌های شناخته‌شده است. چرا که هنوز تحقیقات کاملی در رابطه با هزینه‌های احتمالی بیماری‌های واگیردار و ریسک‌های مربوط به آن انجام نشده است. تا پیش از این شرکت‌های بیمه به سختی می‌توانستند به اندازه‌گیری و سنجش تأثیر غیرمستقیم بیماری‌های واگیردار روی جوانب حرفه‌ای مختلف دست بزنند. اما حالا دیگر مدل‌های ارزیابی آنها تغییر کرده است. چرا که شرکت‌ها می‌توانند به کمک فناوری‌های پیشرفته رکوردهای ثبت‌شده سابق را مطالعه کنند و از تحزیه و تحلیل‌های پیشرفته برای تعیین کمیت تأثیر رویدادهای پیشین و پیش بینی اثرات بالقوه شیوع آینده استفاده کنند. این تحزیه و تحلیل‌ها شامل ارزیابی متغیرهایی مانند سطح آمادگی کشور، الگوی جابه‌جایی جمعیت و الگوهای حمل و نقل زمینی یا هوایی باشد.

مدل‌های شبیه‌سازی جدید

مدل‌های شبیه‌سازی کامپیوتری احتمال خسارت را با طرح‌ریزی رویدادهای احتمالی انتقال بیماری در مقیاس محلی یا جهانی ارزیابی می‌کنند. به عنوان مثال شبیه سازی می‌تواند گسترش بالقوه بیماری‌های شبه آنفلوآنزایی یا شیوع ویروس‌هایی مانند سارس 2003 یا ابولا را به تصویر بکشد. مدل‌های احتمالی ظهور بیماری، نرخ انتشار، تعداد افراد درگیر بیماری، نرخ نتیجه اقدامات بهداشتی و میزان مرگ و میر را می‌تواند در همان ساعت‌های ابتدایی شیوع نشان بدهد. مسئله‌ای که می‌تواند در تصمیم‌گیری شرکت‌های بیمه برای ارائه محصول و قیمت‌گذاری خدمات آنها در زمان بروز بیماری‌ها بسیار حائز اهمیت باشد. 

شرکت‌های بیمه اغلب به مسائل مربوط به هزینه‌هایشان علاقمند هستند بنابراین مدل‌های گسترش بیماری می‌تواند با مدل‌های مالی همراه شوند و به تعیین میزان تاثیرات اقتصادی و مطالبات بیمه‌ای در زمان شیوع بیماری بپردازند. در واقع رویدادهای شبیه سازی‌شده می‌توانند در هر زمان و مکانی میزان خسارت‌های مالی و تلفات جانی را قبل از شیوع بیماری‌ها و در همان روزهای اولیه واقعه بررسی کنند.

این مدل‌ها از احتمال جابه جایی افراد در طول شبکه‌های مسافرتی و احتمال انتقال بیماری توسط آنها در هر گره شبکه‌ای برای شبیه سازی سناریوهای مختلف انتقال بیماری استفاده می‌کنند. میلیون‌ها محاسبه می‌تواند در یک شبیه سازی شیوع جا داشته باشد. رویکردی که این روزها شرکت‌های بیمه می‌توانند در کنار باقی فناوری‌های روز از آن استفاده کنند. به خصوص این که ممکن است موج دومی از کرونا در راه باشد یا ویروسی دیگر برای سال 2020 در کمین نشسته باشد! 

اما یک داستان واقعی بخوانید به اهمیت مدل‌های نوآورانه در صنعت بیمه در وانفسای شیوع هر ساله بیماری‌های ویروسی در دنیا پی ببرید:

بعد از خبر انتشار کروناویروس در بیرون از مرزهای چین تنها کسی که شوکه نشد «اریک تونر» دانشمند مرکز امنیت بهداشتی جانز هاپکینز بود چراکه او کمتر از سه ماه قبل، شیوع جهانی ویروسی از گروه کروناویروس‌ها را شبیه‌سازی کرده بود. در شبیه‌سازی تونر، ویروس فرضی به‌نام CAPS تعریف شد. در این تجزیه ‌و‌تحلیل به این موضوع پرداخته شد که اگر شیوع جهانی ویروس از مزارع خوک در برزیل نشأت بگیرد، چه اتفاقی خواهد افتاد- ویروس ووهان از بازار غذاهای دریایی نشأت گرفت که در آن حیوانات زنده فروخته می‌شوند. ویروس تعریف‌شده در شبیه‌سازی تونر در برابر تمام واکسن‌های مدرن مقاوم و از سارس کشنده‌تر، ولی قدرت انتقال آن مانند آنفلوانزا بود. شیوع در ابتدا به‌صورت محدود آغاز شد: کشاورزان دچار علائمی می‌شدند که شبیه آنفلوانزا یا ذات‌الریه بود و از آنجا ویروس به محله‌های شلوغ و فقیرنشین آمریکای‌جنوبی منتشر شد. پروازها لغو شد؛ میزان رزرو سفرها ۴۵ درصد کاهش پیدا کرد؛ پس از ۶ ماه، ویروس در سرتاسر جهان پراکنده شد. می‌بینید! مدل شبیه سازی تونر می‌توانست همان روزها تکلیف خیلی از شرکت‌های بیمه را روشن کند. فقط کافی بود یکی از این شرکت‌ها در آن زمان به مهم دست پیدا می‌کرد!

فاکتور ترس، عامل مهم واکنش‌های بازار

علاوه بر روش‌های نوآورانه نظیر ماشین‌های شبیه‌سازی می‌توان از شاخصی مهم در اندازه گیری میزان خسارت‌ها در زمان بروز بیماری‌های واگیردار استفاده کرد. شاخصی که شرکت Metabiota یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های شبیه‌سازی دنیا آن را با ایجاد یک شاخص احساسی که واکنش عاطفی و پتانسیل تغییرات رفتاری بین مردم در زمان رویارویی با بیماری‌ها را اندازه می‌کند، تعیین کرد. شاخص ترس!

این شاخص هر عامل بیماری‌زا مانند نیپا، ابولا، تب زرد را براساس طیف وسیعی از عوامل ایجاد‌کننده ترس مانند علایم بیماری، خطر مرگ و میر، نوع انتقال و عوامل دیگر در کشورهای مختلف دنیا نشان می‌دهد. نمودار زیر را ببینید. این نمودار نشان می‌دهد که مردم هر کدام از کشورها در برابر شیوع ویروس‌ها تا چه اندازه ترسیده بودند. درواقع فاکتور ترس بیان‌گوی رفتار مردم هر منطقه در برابر شیوع بیماری است، کما این که کرونا ممکن است در چین با شیوع بالا دارای شاخص ترس پایین‌تری نسبت به مردم باقی کشورهای مانند ایران و ایتالیا و … باشد.

به عقیده کارشناسان شرکت Metabolita سازمان‌ها در هر گروهی – چه تجاری و چه خدماتی، چه خصوصی و چه دولتی- با درک بهتر این که مردم یک منطقه ممکن است چطور به شیوع یک بیماری واکنش نشان بدهند، می‌توانند به برآوردن نیازهای آنها توجه داشته باشند. به خصوص شرکت‌های بیمه که باید طبق نیاز مشتری‌ها اقدام به طرح محصول کنند و این فاکتور ترس می‌تواند در بسیاری از اقدامات واکنش سریع آن‌ها مؤثر باشد. به عنوان مثال در زمان شیوع ابولا در سال 2013 میلادی این ویروس تا حد زیادی به کشورهای غرب آفریقا محدود بود اما مردم کشور هلند سطح ترس روانی بیشتری نسبت به مردم آفریقا داشتند، ترس آنها بعد از شنیدن خبر قرنطینه شهرها بروز کرده بود. جالب این که مردم هلند در زمان شنیدن خبر رسیدن ابولا به آمریکا بیشتر از قبل به هم ریختند. با این که فقط چند مورد ابتلا به ابولا در آمریکا گزارش شد و در سیرالئون هزاران هزاران نفر!

 این شرکت در تحقیقات روی مدل‌های گسترش ابولا در کشورهای مختلف و میزان ترس مردم به این نتیجه رسید که انواع خاصی از گزارش رسانه‌ها و باقی وسایل ارتباط جمعی و رفتارهای خاص آنها در انتقال اخبار و شایعات، سطح ترس را در میان مردم به شدت افزایش داد. و اینجا بود که دور باطل شروع شد. چرا که ترس با خودش رفتارهایی می‌آورد که به گسترش بیماری کمک می‌کرد.

برهمین اساس است که کارشناسان معتقدند شرکت‌های بیمه بیش از هر گروه دیگری به شناخت عامل ترس مردم نیاز دارند و باید در میان راهبردهای خود برای کنترل خسارت‌ها به استراتژی افزایش آگاهی، مداخلات رفتاری، کنترل ترس مشتریان و رویکردهای تعاملی مناسب روی بیاورند تا بلکه بتوانند رفتارهای نشات گرفته از ترس مردم را کنترل و به این ترتیب به نفع منافع خود در زمان شیوع بیماری‌های واگیردار قدم بردارند!