شتاب‌دهنده: سازمانی که پشتیبانی لازم را برای استارتاپهای اینشورتک جهت کمک به آن‌ها به‌منظور رشد سریع‌تر فراهم می‌کند، این پشتیبانی شامل تأمین سرمایه لازم، مشاوره، فعالیت‌های ترفیعی و تسهیل دسترسی به متخصصان فنّی و تجاری در حوزه یک کسب‌وکار و دیگر موارد مرتبط است.

ارزش نقدی واقعی: مبلغ ناشی از رسیدگی به ادّعای خساراتی که به‌موجب یک خطر تحت پوشش بیمه‌نامه پرداخت می‌شود و از نظر مالی به‌صورت هزینه جایگزینی منهای استهلاک محاسبه می‌شود.

علم اکچوئری: چارچوبی تخصّصی در بیمه که از ریاضیّات و آمار کاربردی برای اجرای مجموعه‌ای از وظایف کلیدی که موجب تقویّت و استحکام عملکرد کلی صنعت می‌شود و در جهت افزایش سودآوری بیمه‌گرها به کار می‌رود، بهره می‌گیرد.

ارزیاب (خسارت): کارشناس حرفه‌ای که حدود خسارت را و اینکه تا چه میزان از خسارت واقع‌شده تحت پوشش بیمه‌نامه قرار دارد، بررسی و تعیین می‌کند.

بیمه‌گر مجاز: بیمه‌گر یا بازاری که از نهادهای نظارتی برای انجام عملیات بیمه‌گری در حوزه قضایی ایالتی مشخصی مجوز گرفته و باید تحت شمول همه قواعد و دستورالعمل‌های تنظیم‌شده توسط نهادهای نظارتی مانند سازمان بیمه ایالتی فعالیت کند.

سیستم هوشمند کمک به راننده: هرگونه سیستم هوشمند در خودرو که به راننده در فرایند رانندگی کمک می‌کند.

گزینش نامساعد: فرایندی که طی آن بیمه‌گران با رقابت قدرتمندانه‌تری از جانب رقبای خبره‌تر مواجه می‌شوند و درگیر تجارت غیرسودآوری می‌شوند که خسارات آن بیش از حق بیمههایی است که تعیین و دریافت شده‌اند.

تصویربرداری هوایی: تصاویر عکاسی که از آسمان توسط ماهواره‌ها، پهبادها یا هواپیماهای دارای بال ثابت گرفته می‌شوند؛ این تصاویر اغلب دارای قابلیت شناسایی جغرافیایی هستند و با خصوصیّات مرتبط و موردنیاز دیگر برای ایجاد مخزن داده‌ها، برچسب (تَگ) زده می‌شوند.

کفایت مالی: معیار نشان‌دهنده سهولت یا دشواری مشتریان در توانایی خرید پوشش‌های بیمه‌ای مناسب که همه شرایط خطرزای موردنیاز آن‌ها را پوشش دهد.

بیمه‌نامه توانمند: اصطلاحی نشان‌دهنده این نکته که بیمه‌نامه، پوشش (لازم و کافی) را برای خسارات تحت پوشش آن فراهم می‌کند.

سیستم مدیریت نمایندگی بیمه: یک پلتفرم فناوری اطّلاعات که توسط نمایندگان برای گرفتن نرخ و شرایط از یک یا چند بیمه‌گر استفاده می‌شود و اطّلاعات مشتریان و بیمه‌نامه‌ها از طریق آن قابل مدیریت است.

نماینده: یک فرد حرفه‌ای دارای گواهینامه فعالیت بیمه‌ای که مجاز به فروش بیمه از طریق یک یا چند بیمه‌گر به مشتریان است.

فرانشیز سایر شرایط خطر: فرانشیز اعمالی بر همه خطراتی که به‌طور مشخص توسط یک فرانشیز ویژه از جمله باد/تگرگ یا طوفان در بیمه‌نامه مورد پوشش قرار نگرفته‌اند، گفته و اعمال می‌شود.

فرانشیز تمام خطرات: فرانشیزی که به همه خطرات مورد پوشش بیمه‌نامه اعمال می‌شوند.

پوشش تمام خطر: بیانگر این است که همه خطراتی که به‌طور واضح در ادبیات قرارداد مستثنی نشده‌اند، به‌عنوان علل پوشش داده شده خسارات برای یک بیمه‌نامه لحاظ می‌شوند؛ همچنین به آن «پوشش خطر باز» نیز گفته می‌شود.

داده‌های تحلیلی: داده‌هایی که به‌منظور استفاده کاربران کسب‌وکار، دانشمندان علوم داده‌ها، تحلیلگران و برای خلاصه‌سازی و تحلیل نتایج تجاری طبقه‌بندی و ذخیره می‌شوند.

فرم پیشنهاد: درخواست رسمی که اغلب توسط یک نماینده بیمه دریافت شده و به بیمه‌گر برای گرفتن نرخ و شرایط و برقراری پوشش (صدور بیمه‌نامه) تسلیم می‌شود.

رابط برنامه‌نویسی کاربردی: مجموعه‌ای از کدها و پارامترهای برنامه‌نویسی که ضمن شناسایی الگوهای موجود در داده‌ها امکان تعامل بین سیستم‌های چندگانه را فراهم می‌آورد.

هوش مصنوعی: مجموعه‌ای از فناوری‌ها که از الگوریتم‌های پیچیده برای شناخت الگوهای موجود در میان داده‌ها استفاده می‌کند.

واگذاری منافع بیمه‌نامه: فرایندی که طی آن یک بیمه‌شده ممکن است منافع قراردادی را که امکان دریافت آن را از بیمه‌نامه خود دارد، اغلب در قبال دریافت یک ارزش موردتوافق، به‌طرف ثالثی واگذار کند.

پذیرش ریسک: اقدامی که طی آن یک فرد یا سازمان تصمیم می‌گیرد از خرید بیمه یا انتقال ریسک به هر طریق دیگری خودداری کند، امّا ریسک ناشی از خسارت را نزد خود نگه دارد.

احراز هویّت: توانایی شخص یا یک نهاد برای تأیید این امر که افراد در واقع همان شخصی هستند که ادّعا می‌کنند (نه یک هویّت جعلی) و همچنین اطّلاعات آن‌ها صحیح و قابل اتّکاست.

خودروی هوشمند خودران: اتومبیلی دارای فناوری خودران که در دو حالت یا با کمک دستیار انسانی در حالت رانندگی دستی یا رانندگی کاملاً خودکار طی مسیر می‌کند.

در دسترس بودن: توانایی مشتریان برای پیدا کردن دامنه وسیعی از محصولات بیمه‌ای در بازار که کاملاً منطبق با نیازهای آن‌ها برای پوشش درخواستی آن‌ها باشد.

میانگین زمان خدمات‌‌دهی: میانگین زمانی لازم (عموماً به دقیقه) تا یک کارشناس سرویس خدمات مشتریان به تماس‌های تلفنی وارده پاسخ دهد.

عدم حسن نیّت: مفهوم قانونی که به شرایطی گفته می‌شود که بیمه‌گر به مسئولیت‌های خود در رسیدگی به یک خسارت عمل نمی‌کند و به اصلاحیه‌های قانونی منجر می‌شود که ممکن است مشمول اعمال جریمه نیز بشوند.

پردازش دسته‌ای: اصطلاح مورد استفاده برای تشریح یک فرایند کامپیوتری که بر همه رکوردهای متعدد ثبت‌شده در یک سری زمانی اثر می‌گذارد و برخلاف پردازش‌های لحظه‌ای عموماً به‌صورت شبانه اجرا و در سیستم بیمه‌گر اعمال می‌شود.

شرایط بهتر از قبل: مفهوم بیمه‌ای که به‌موجب آن، بیمه‌شدگان و ادعاکنندگان خسارات نباید پس از دریافت خسارت وضعیت مالی بهتری نسبت به قبل از خسارت پیدا کنند تا به این وسیله مانع از هرگونه انگیزه سودجویی از طریق ایجاد خسارت عمدی توسط بیمه‌گذار شود.

کلان داده: اصطلاح عمومی که جهانی را توصیف می‌کند که در آن توانایی به دست آوردن، ذخیره‌سازی، پردازش، درک و استفاده از حجم وسیعی از داده‌ها برای موفقیت کسب‌وکار حیاتی است.

بارنامه: فهرست تفضیلی یا رسید کالاهای در حال ترانزیت.

بیمه‌نامه جامع: بیمه‌نامه‌ای که دسته بزرگی از اقلام را بدون اینکه به‌صورت تک‌به‌تک نیازی به فهرست‌بندی یا ذکر جزئیات پوشش درخواستی آن‌ها در بیمه‌نامه باشد؛ تحت پوشش قرار می‌دهد:

بلاکچین: شکل ایمنی از ثبت اطّلاعات و تراکنش‌ها که از روش‌های رمزنگاری پیشرفته‌ای استفاده می‌کند که در آن هر تراکنش جدید حاوی لینک یا «زنجیره‌ای» به همه تراکنش‌های پیش‌تر ثبت شده است‌؛ به‌نحوی‌که یک دفتر کل غیرقابل دستکاری و فسادناپذیر را ایجاد می‌کند.

بیمه‌نامه گسترده: نوعی از بیمه‌نامه که فراتر از علل پایه‌ای خسارت می‌رود، به‌نحوی‌که شامل اقلام اضافی که نادر و غیرمعمول‌تر از «خطرات نام برده شده» هستند، می‌شود. امّا پوشش آن به گستردگی میزانی که در بیمه‌نامه‌های خاص بر اساس خطرات باز نوشته شده‌اند، نیست.

باندل کردن محصولات بیمه مختلف با یکدیگر: باندل یا بسته‌بندی محصولات بیمه‌ای مختلف از یک بیمه‌گر واحد که اغلب در مجموع به سودآوری بیشتر برای بیمه‌گر و مشتری منجر می‌شود (از طریق کاهش هزینه‌ها).

بیمه‌نامه صاحبان مشاغل: نوعی بیمه‌نامه تجاری که پوشش‌های اموال و مسئولیت را در یک قالب بیمه‌نامه برای کسب‌وکارهای کوچک ترکیب و عرضه می‌کند.

بیمه‌گر: شرکت بیمه دریافت‌کننده حق بیمه و ارائه‌دهنده پوشش در مقابل وقوع خسارت ناشی از خطرات نام برده شده در بیمه‌نامه.

بیمه مسئولیت: به‌طور گسترده این واژه به‌عنوان هر پوششی غیر از زندگی، درمان یا بیمه اموال تعریف‌شده است، معمولاً این واژه شامل پوشش تصادفات مستقیم و جراحات ناشی از آن و همین‌طور دیگر انواع پوشش‌های مسئولیت است.

اوراق مشارکت حوادث فاجعه‌بار: ابزار مالی هستند که توسط بیمه‌گرانی که قصد افزایش سرمایه از طریق وجه‌پرداختی توسط سرمایه‌گذاران در عوض یک کوپن پرداخت وعده داده‌شده در اقساط مقرر در دوره اعتبار این اوراق بهادار را دارند، صادر می‌شوند، مگر اینکه رویداد(های) فاجعه‌بار طی این مدّت رخ دهد که در آن صورت سرمایه‌گذار پول خود را از دست خواهد داد.

چارتر خبره بیمه اموال و مسئولیت: یک عنوان بیمه‌ای حرفه‌ای که به افرادی داده می‌شود که شرایط احراز مقرر شده توسط موسّساتی که این سمت را اعطا می‌کنند، دارا باشند.

چت بات: فناوری که از پردازش زبان طبیعی و هوش مصنوعی برای شبیه‌سازی یک مکالمه تعاملی (در نقش عامل انسانی) استفاده می‌کند.

مدّعی (ادعا کننده) خسارت: طرفی که در ازای دارا بودن بیمه‌نامه، در قبال یک خسارت تحت پوشش، برای دریافت غرامت به مطالبه خسارت اقدام می‌کند، این مطالبه‌کننده می‌تواند بیمه‌شده (طرف اول) یا طرف دیگری که تحت تأثیر زیان وارده قرارگرفته (شخص ثالث) باشد.

ارزیابی خسارت: فرایندی که طی آن ادعای یک خسارت، ثبت شده و برای تخمین زیان و اینکه مطابق کدام پوشش مذکور در بیمه‌نامه قابل پرداخت است؛ طبق شرایط مقرر در قرارداد بیمه‌نامه ارزیابی می‌شود.

فرایند رسیدگی به خسارات: به کلّ فرایندی که طی آن یک خسارت از اولین مرحله اعلام وارد شدن زیان تا حل‌وفصل نهایی مطالبه خسارت، فارغ از اینکه وجهی پرداخت شود یا مطالبه مذکور رد شود، گفته می‌شود.

نرخ کلیک: درصد زمانی که روی یک تبلیغ دیجیتال کلیک می‌شود، در مقایسه با تعداد دفعاتی که آن تبلیغ نمایش داده می‌شود.

رایانش ابری: اصطلاح وسیعی که به دسته‌ای از فناوری‌ها، سرورها و پردازشگرها اشاره می‌کند که اعمال محاسباتی را بر خلاف یک کامپیوتر محلی، از راه دور انجام می‌دهند.

بیمه مشترک: نوعی از بیمه که در آن بیمه‌شده به‌طور مستقیم به‌وسیله پرداخت کسری از کلّ خسارت، در تقسیم هزینه‌ها مشارکت می‌کند.

نسبت ترکیبی: مجموع ضریب خسارت و نسبت هزینه هنگامی‌که زیر 100 باشد، نشان‌دهنده سود بیمه‌گری است و هنگامی‌که بالای 100 باشد؛ نشان‌دهنده زیان بیمه‌گری است.

بیمه جامع مسئولیت: یک بیمه‌نامه تجاری که دامنه وسیعی از شرایط خطرزای ناشی از مسئولیت را برای مؤسّسات تجاری پوشش می‌دهد که به‌طور صریح به هیچ‌یک از خدمات حرفه‌ای مرتبط نیستند.

نرخ رشد مرکب سالانه: عبارت است از نرخ رشد سالانه یک سرمایه‌گذاری از دوره آغاز تا پایان دوره که بدین‌صورت محاسبه می‌شود: (ارزش پایان دوره تقسیم بر ارزش آغاز دوره) 1/n-1 که در آن n برابر است با تعداد سال‌ها.

عقد تصویبی: یک مفهوم قانونی که در آن پیش‌نویس قرارداد توسط یک‌طرف مطلع‌تر (معمولاً بیمه‌گر) به‌صورت یک پیشنهاد «ایجاب یا قبول» به یک‌طرف کمتر مطّلع از دانش بیمه‌ای (معمولاً بیمه‌گذار) ارائه می‌شود.

سرمایه‌‌گذاری خطرپذیر سازمانی: بازوی سرمایه‌گذاری خطرپذیر یک مؤسسه تجاری که شرکت‌ها و استارتاپ‌ها را بررسی و در آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کند.

تحلیل هزینه‌ـ ‌‌فایده: تجزیه‌وتحلیلی که هزینه و منافع یک طرح پیشنهادی یا سرمایه‌گذاری را با استفاده از مفاهیم مربوط به ارزش زمانی پول برای تعیین قابلیّت تداوم جریان مالی و جذابیّت نسبی یک پروژه، تعیین می‌کند.

شکاف پوشش بیمه‌ای: یک شکاف اقتصادی بین شرایط خطرزای مالی یک فرد یا مؤسسه که فاقد پوشش بیمه هستند و شرایط خطرزایی که توسط بیمه/بیمه‌نامه پوشش داده شده / می‌شوند (به‌عنوان شکاف محافظت نیز شناخته می‌شود).

خسارت تحت پوشش: خسارتی که توسط یک بیمه‌نامه طبق پوشش‌های مندرج در قرارداد بیمه، پرداخت می‌شوند.

خطر تحت پوشش: خطری که توسط یک بیمه‌نامه پوشش داده شده است.

اعتبار آماری: یک مفهوم اکچوئری برای ارزیابی اینکه آیا اندازه یک جمعیت به حد کافی برای اینکه از لحاظ آماری تفاوت معنا‌داری را از اعضای خارج از آن جمعیت نشان دهد، بزرگ است یا خیر.

سفر مشتری: گام‌هایی در یک فرایند که مشتری طی می‌کند تا به هدفی از قبیل خرید یک بیمه‌نامه یا طرح ادعای یک خسارت دست یابد.

مسئول امور تماس با مشتریان: شخصی که با مشتریان در یک دفتر کاری یا به‌صورت تلفنی ارتباط می‌گیرد و نوعاً گواهینامه رسمی (از مؤسسات ارائه‌کننده گواهینامه حرفه‌ای برای این سمت) این کار را ندارد.

بیمه فضای سایبری: محصول بیمه‌ای جدید در حال ظهوری که ریسک در معرض هک شدن و دیگر حملات سایبری را برای کسب‌وکارهای تجاری و دیگر مؤسّسات پوشش می‌دهد.

انبارک داده‌ها: نوعی از ذخیره‌سازی داده‌ها که برای جست‌وجو و تجزیه‌وتحلیل سریع توسط کاربران تجاری، تحلیلگران و دانشمندان علوم داده ایجاد شده است و نوعاً زیرمجموعه‌ای از داده‌های یک انبار داده‌ها را در برمی‌گیرد.

داده‌‌‌کاوی: نوعی از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها که داده‌های دانه‌بندی‌شده (ریزدانه‌ها/گرانول) را برای یافتن الگوهای پنهان آن‌ها موردبررسی قرار می‌دهد.

طرح‌واره داده‌ها: یک چارچوب ذخیره‌سازی مفهومی برای سازماندهی چگونگی ارتباط جدول‌های داده‌ها به یکدیگر در یک سبد داده.

متخصّصان علوم‌داده: گروهی از تحلیلگران پیشرفته متخصّص در الگوریتم‌ها، برنامه‌نویسی و مدل‌های پیش‌بینی که اغلب درجه ارشد دانشگاهی دارند.

انبار داده‌ها: مخزن عظیمی از داده‌های تحلیلی که با استفاده از ابزارهای متعدد هوش تجاری و رابط‌های کاربری موارد متعددی از کاربردهای تجزیه‌وتحلیلی را مورد پشتیبانی قرار می‌دهد.

تصمیمات داده محور: فرایندی که طی آن تصمیمات به‌جای خرد جمعی یا قضاوت حرفه‌ای بر اساس داده‌ها و تجزیه‌وتحلیل آن‌ها اتخاذ می‌شوند.

برگ اظهارنامه: یک فرم خلاصه اطّلاعات مهم در یک بیمه‌نامه که حاوی مؤلفه‌های کلیدی بیمه‌نامه و پیام‌های مهم برای بیمه‌شدگان است.

عدم پذیرش: تصمیم رسمی توسط یک بیمه‌گر برای عدم ارائه بیمه‌نامه به یک متقاضی بیمه.

فرانشیز: یک مکانیسم رایج تقسیم هزینه‌ها در بیمه که به‌موجب آن یک بیمه‌شده باید مبلغی از خسارت را پیش از اینکه باقی یک خسارت تحت پوشش توسط بیمه‌گر پرداخت شود، از جانب خود پرداخت کند.

یادگیری عمیق: یک تکنیک پیشرفته هوش مصنوعی که زیرمجموعه تکنیک‌های یادگیری ماشینی است و از شبکه‌های عصبی چندلایه برای شناسایی الگوهای موجود و انجام پیش‌بینی استفاده می‌کند.

رد خسارت: هنگامی رخ می‌دهد که یک بیمه‌گر از ارائه پوشش برای یک خسارت واقع‌شده امتناع می‌کند، زیرا آن خسارت حائز شرایط قرار گرفتن تحت خطرات پوشش داده شده نیست.

نهاد ناظر بیمه ایالتی: عنوانی که برای اشاره به نهاد ناظر قانون‌گذاری بیمه ایالتی در ایالات‌متحده به کار می‌رود.

بیمه هیئت‌مدیره و مدیران ارشد: نوعی از بیمه تجاری که در دسترس مدیران و ستادهای یک کسب‌وکار برای پوشش ریسک‌های ناشی مسئولیت‌های قانونی آن‌ها قرار می‌گیرد.

فرانشیز مبلغی: نوعی از فرانشیز که به‌صورت یک مقدار ثابت دلاری تعریف می‌شود.

دانگل: یک وسیله سخت‌افزاری مورداستفاده در مراحل اوّلیه اجرای فناوری تله‌متیکس که در آن یک دستگاه فیزیکی برای اتصال به یک پورت داخل خودرو برای ثبت آمار به‌دست‌آمده از «ثبت‌کننده داده‌های رویداد» نیاز است.

سوابق رانندگی: تاریخچه تواتر تصادفات و نقص مقرّرات حمل‌ونقل برای یک راننده یا خانواده.

حق بیمه وصولی: حق بیمه وصولی بابت پوششی که پیش‌تر ارائه‌شده و بیمه‌گران می‌توانند آن را به‌عنوان درآمد ثبت کنند.

الحاقیه: اصلاحیه‌هایی بر فرم‌های بیمه‌نامه که می‌تواند به‌صورت جداگانه اضافه شده و به‌صورت بخشی از قرارداد کلّی قرار گیرند.

بیمه مسئولیت ناشی از اشتباه و غفلت: نوعی از پوشش بیمه‌های تجاری برای افراد حرفه‌ای مانند پزشکان، وکلا، حسابداران و مهندسان برای تحت پوشش قرار گرفتن آن‌ها در مقابل ریسک‌های ناشی از مسئولیت آن‌ها در ارائه مشاوره و خدمات (پوشش مسئولیت حرفه‌ای نیز خوانده می‌شود).

برآورد: ارزیابی زیان مالی و هزینه رفع آن.

دستگاه ثبت وقایع: دستگاهی که در یک خودرو برای ثبت اطّلاعات مربوط به‌سرعت، مسافت طی شده، شتاب، زمان مورد استفاده و موارد دیگر استفاده می‌شود.

رشته‌های خاص مازاد: رشته بیمه‌ای برای ارائه پوشش در رابطه با ریسک‌هایی که در بازارهای رایج، مورد پذیرش قرار نمی‌گیرند؛ نوعاً این محصولات برای ریسک‌های ویژه یا بازارهایی که ورود به آن‌ها دشوار است و مقرّرات مدوّن نظارتی ندارند، فروخته می‌شوند.

استثنائات: بخشی از ادبیات قرارداد بیمه‌نامه که هر قلم، خطر و دیگر شرایطی را که تحت پوشش بیمه‌نامه نیستند؛ معین می‌کند.

نماینده اختصاصی: یک نماینده بیمه که برای بیمه‌گری واحد فعالیت می‌کند.

تجاوز از سقف سرمایه بیمه‌نامه: یک اصطلاح بیمه‌ای مورد استفاده برای توصیف سناریویی که به‌موجب آن سقف سرمایه بیمه‌نامه احراز شده است؛ به تعبیر دیگر، سقف سرمایه در جریان رسیدگی به خسارت، تکمیل شده است.

نسبت هزینه: ضریبی از همه هزینه‌های بیمه‌گری (بدون اعمال هزینه‌های ناشی از تعدیل خسارت) تقسیم بر حق بیمه‌های صادره (بر مبنای بازرگانی) یا حق بیمه‌های عایدی (بر مبنای قانونی).

شرایط خطرزا: یک اصطلاح بیمه‌ای که حسّاسیت موضوع بیمه نسبت به وقوع زیان مالی را توصیف می‌کند.

فرایند استخراج، تبدیل و بارگذاری: فرایندی که طی آن داده‌های تراکنشی، کنترل و به‌عنوان داده‌های تحلیلی ذخیره می‌شوند.

مجاز به ارائه نرخ و شرایط: یکرویه نظارتی که در بسیاری از ایالات آمریکا مرسوم است و در آن نرخ‌ها، فرم‌ها و قواعد جدید باید پیش از استفاده، توسط بیمه‌گر ثبت شوند، امّا نیازمند تأییدیه مقرّراتی پیشین، به‌منظور اجرا نیستند.

اولین اعلام خسارت: اولین گزارش یک خسارت به یک بیمه‌گر.

طرف اول: به فرد یا مؤسّسه‌ای اشاره دارد که یکی از طرفین قرارداد بیمه بین بیمه‌گر و بیمه‌شده است.

نقدینگی شناور: میزان پولی که در هر زمان توسط بیمه‌گران بعد از جمع‌آوری به‌صورت حق بیمه و قبل از پرداخت به‌عنوان خسارت یا هزینه نگهداری می‌شود.

تواتر وقوع: معیار احتمال وقوع یک خسارت که به‌صورت تعداد خسارات تقسیم بر شرایط خطرزا اندازه‌گیری می‌شود.

بیمه‌گر جامع: بیمه‌گری که در حال فعالیت در یک بازار مجاز است و واجد همه شرایط قانونی لازم از لحاظ دارا بودن سرمایه، صدور بیمه‌نامه و ... است.

گمیفیکیشن: تغییر فرایندها به چرخه‌های بازخوردی تعاملی مشابه آنچه مشتریان در هنگام تعامل با بازی‌های ویدئویی تجربه می‌کنند.

مدل خطی تعمیم‌یافته: دسته‌ای از تکنیک‌های آماری شامل رگرسیون خطّی که عموماً در اکچوئری استفاده می‌شود.

حسن نیّت: یک مفهوم قانونی که به شرایطی گفته می‌شود که بیمه‌گر همه مسئولیت‌های خود را طبق مفاد تصریح شده در بیمه‌نامه، در حل‌وفصل ادعای خسارت به‌جای آورد.

فرانشیز گردباد و طوفان: نوعی فرانشیز که هنگام وقوع خسارات ناشی از طوفان اعمال می‌شود، هر حوزه قضایی ایالتی یا بیمه‌نامه ممکن است تعاریف به‌طور جزئی متفاوتی در خصوص اینکه چه وقت فرانشیز طوفان قابل‌اعمال است، داشته باشند.

بیمه‌نامه فعال: یک اصطلاح بیمه‌ای که نشان‌دهنده فعّال و معتبر بودن بیمه‌نامه است.

تاریخ شروع اعتبار بیمه‌نامه: تاریخی که یک بیمه‌نامه برای اولین بار فعّال می‌شود.

بیمه‌گران مستقر: اصطلاح گسترده‌ای که شامل بیمه گرانی می‌شود که در حال حاضر در فضای بیمه در حال کسب‌وکار و دارای سابقه طولانی فعالیت هستند. این دسته از بیمه گران در مقابل بیمه گران استارتاپ قرار می گیرند.

خسارت وارده و گزارش نشده: دسته‌ای از خسارات که واقع‌شده‌اند، امّا هنوز به بیمه‌گر گزارش نشده‌اند.

اصل حدّ جبران غرامت: یک اصل کلیدی بیمه‌ای که طبق آنچه در قرارداد بیمه مورد پوشش قرار گرفته، مویّد این است که وضع مالی فرد خسارت دیده باید تا حد امکان به شرایط قبل از وقوع خسارت برگردد، نه بهتر و نه بدتر.

نماینده بیمه مستقل: نماینده بیمه‌ای که برای بیمه‌گران متعدد کار می‌کند.

معمار اطّلاعات: متخصّصی که مسئول طراحی و اجرای استراتژی‌هایی است که به سازمان‌ها کمک می‌کنند حداکثر استفاده کارآمد را از داده‌هایشان به عمل آورند.

فقدان توانگری مالی: هنگامی رخ می‌دهد که یک بیمه‌گر ذخیره خسارت کافی برای پوشش همه خسارات پیش‌بینی‌شده را ندارد و توسط نهادهای نظارتی، فعالیت آن متوقّف می‌شود.

نفع بیمه‌ای: یک شرط رایج در بیمه مبنی بر اینکه شخصی که شرایط خطرزای ناشی از ریسکی را بیمه می‌کند باید حقیقتاً مالک یا دارای نفع مالی در موضوع بیمه‌شده باشد، به‌طور عام، بیمه‌شدگان یا مطالبه‌کنندگان خسارت نمی‌توانند هیچ‌گونه پرداختی را برای زیانی دریافت کنند؛ درصورتی‌که نفع قابل بیمه‌شدنی نداشته باشند حتی اگر خسارت وارده با سازوکار دیگری پوشش داده شده باشد.

بیمه کردن به ارزش واقعی: مفهوم بیمه‌ای مبتنی بر این‌که موضوع بیمه‌شده باید با توجه به ارزش هزینه جایگزینی فعلی آن برای دریافت پوشش کامل در صورت وقوع خسارت، بیمه‌شده باشد، اگر یک مورد (عموماً یک دارایی) کمتر از صددرصد ارزش واقعی‌اش بیمه‌شده باشد، مبلغ دریافتی از آن پوشش برای جایگزینی کامل آن کافی نخواهد بود.

اوراق بهادار وابسته به بیمه: دسته‌ای از سرمایه‌گذاری‌های مالی شامل اوراق قرضه فاجعه که به نوسانات بازار بیمه متصل هستند.

بیمه‌شده: طرف یا طرفینی که توسط یک قرارداد بیمه و به‌وسیله یک بیمه‌گر مورد پوشش قرار گرفته‌اند.

بیمه‌گر: طرفی که طبق یک قرارداد بیمه به بیمه‌شده پوششی را ارائه می‌دهد.

اینشورتک: اصطلاح گسترده‌ای که شامل توسعه و به‌کارگیری فناوری در صنعت بیمه است.

اینترنت اشیاء: اصطلاح گسترده‌ای که معرّف طیف وسیعی از ابزارها است و دامنه متنوعی از پیچیدگی‌های فنی را در برمی‌گیرند و با اتصال به اینترنت به ثبت و ارسال داده‌ها می‌پردازند.

درآمد سرمایه‌گذاری: مقدار پولی که توسط بیمه‌گران از پرتفوی دارایی‌های سرمایه‌گذاری شده آن‌ها به دست می‌آید.

صدور: نهایی شدن و انتقال یک بیمه‌نامه از بیمه‌گر به بیمه‌شده.

شاخص‌های کلیدی عملکرد: مجموعه‌ای از شاخص‌های تعریف‌شده که توسط سازمان‌ها برای ارزیابی فعالیت‌هایشان استفاده می‌شود.

قانون اعداد بزرگ: یک مفهوم آماری که بیانگر این است که هرچه مجموع شرایط خطرزای دارای یک توزیع مورد انتظار معین از وقوع خسارت‌ها، بزرگ‌تر باشد، احتمال اینکه خسارت رخ‌داده واقعی با خسارت موردانتظار طی یک دوره زمانی مشخص مطابقت داشته باشد، بیشتر است.

سیستم‌های قدیمی: یک پلتفرم فناوری اطّلاعات که دهه‌ها پیش و مبتنی بر فناوری‌های تاریخ گذشته قدیمی که یکپارچه‌سازی و تغییر آن‌ها دشوار و هزینه‌‌بر است، ساخته‌شده است.

مسئولیت: مسئولیت قانونی که اغلب توسط بیمه برای اجتناب از یک زیان مالی بزرگ بالقوه از قبیل مجروح ساختن فرد دیگر در یک تصادف یا طی عملیات تجاری، تحت پوشش قرار می‌گیرد.

رشته بیمه‌ای: یک اصطلاح بیمه‌ای که به نوع محصول، برای مثال اتومبیل، مالکان منازل مسکونی، مؤسّسات تجاری کوچک و...اشاره می‌کند.

نقدینگی: مقدار وجه نقد در دسترس که با معیار سادگی تبدیل دارایی‌ها به وجه نقد در حداقل زمان سنجیده می‌شود.

رشته‌های دارای معوّقات بلندمدت: رشته‌هایی که طول زمان مورد نیاز برای حل‌وفصل مطالبات خسارات آن‌ها، زمان‌بر بوده و به سال یا دهه اندازه‌گیری می‌شود.

هزینه ارزیابی خسارت: هرگونه هزینه مرتبط با رسیدگی و حل‌وفصل مطالبات خسارات.

تحوّل خسارت: تغییر در برآوردهای خسارات در طول زمان.

ضریب خسارت: شاخصی در صنعت بیمه که به‌صورت مبلغ خسارات و هزینه‌های ارزیابی خسارات، تقسیم بر حق بیمه عایدشده محاسبه می‌شود.

ذخیره خسارت: مبلغ وجوه نگهداری شده توسط بیمه‌گر برای پرداخت همه خسارات مورد انتظار که به‌صورت بدهی در ترازنامه نشان داده می‌شود.

مبلغ خسارات: مقدار پولی که توسط بیمه‌گر برای حل‌وفصل ادعای خسارات تحت پوشش پرداخت می‌شود.

یادگیری ماشینی: حوزه‌ای از هوش مصنوعی که در آن توسعه مدل به‌صورت خودکار براساس الگوریتم‌هایی که داده‌ها را بررسی می‌کنند و پیش‌بینی‌ها را بر اساس بازخوردهایی با حداقل مداخله عامل انسانی انجام می‌دهند؛ عمل می‌کند.

نماینده بیمه با اختیارات خاص: نوع تخصّصی از نمایندگان بیمه یا کارگزاران که اختیارات خاصی از بیمه‌گر دریافت کرده‌اند، از جمله اختیار صدور بیمه‌نامه از طرف بیمه‌گر و بررسی و پذیرش ریسک، این نمایندگان اغلب وظایفی را انجام می‌دهند که نوعاً توسط بیمه‌گران انجام می‌شود، از جمله برقراری پوشش، صدوربیمه‌نامه و قیمت‌گذاری، انتصاب نمایندگان خرد و رسیدگی به خسارات.

پذیرشگر ریسک با اختیارات خاص: مشابه با نماینده بیمه با اختیارات خاص است، ولی در رشته درمان و زندگی رایج‌تر است؛ امّا اغلب به‌طور جایگزین با MGA استفاده می‌شود.

فراداده: داده‌هایی درمورد دسته دیگری از داده‌ها که محتوای بیشتری را از قبیل تاریخ و زمان اتمام یک فرایند، اندازه و نوع داده‌ها (حروف، اعداد) و ... ارائه می‌دهند.

کمینه محصول پذیرفتنی: مفهوم یا معیاری در نوآوری برای ساخت محصولی که ممکن است همه توانمندی‌های یک محصول کامل را نداشته باشد، امّا می‌تواند برای ورود به بازار آماده باشد و به حد کافی به‌عنوان یک محصول توسعه‌یافته تا به‌سرعت به مقیاس‌پذیری اقتصادی دست یابد.

مخاطرات اخلاقی: ریسکی که به‌موجب آن رفتارهای غیراخلاقی بیمه‌گذار ممکن است به خسارتی منجر شود که قابل‌پیشگیری بوده است.

مخاطرات بی احتیاطی: ریسکی که خسارات ناشی از آن به علّت فقدان مراقبت یا بی‌توجهی بیمه‌گذار نسبت به موضوع بیمه قابل‌اجتناب بوده‌اند.

شرط استثنای راننده: شرطی در قرارداد بیمه اتومبیل که صراحتاً پوشش ارائه‌شده را برای یک/چند راننده اسم برده شده در بیمه‌نامه، مستثنی می‌کند.

خطرات نام برده شده: نوعی از قرارداد بیمه که تنها خسارت‌های ناشی از خطراتی را که مشخصاً در بیمه‌نامه ذکر شده‌اند، پوشش می‌دهد.

فرانشیز طوفان: فرانشیزی که شامل خسارت‌هایی می‌شود که ناشی از وقوع یک طوفان می‌شوند؛ نه فقط طوفان/گردبادهای شدید.

مجمع ملی نهادهای ناظر ایالتی بیمه‌ای: سازمانی که از نهادهای نظارتی ایالتی در آمریکا تشکیل شده و برای تدوین بهترین روش‌ها، استانداردها و مقرّرات عمل می‌کند و اقدامات مربوط به بررسی عملکرد اعضا و هدایت عملیات نظارتی را هماهنگ می‌کند.

شورای ملی قانون‌گذاران بیمه آمریکا: یک سازمان قانون‌گذاری بی‌طرف متشکل از قانون‌گذارانی که مشغول خدمت در بیمه‌های ایالتی و کمیته‌هایی از مؤسّسات مالی از سرتاسر ایالات‌متحده آمریکا می‌شود.

برنامه ملی بیمه سیل آمریکا: یک برنامه بیمه‌ای تحت حمایت دولت فدرال آمریکا که بخشی از سازمان مدیریت بحران فدرال (FEMA) است.

بنیاد ملّی برخورد با جرائم بیمه‌ای آمریکا: یک سازمان غیردولتی که با همکاری بیمه‌گران، سازمان‌های مجری قانون و نمایندگان نهادهای عمومی؛ منحصراً مسئول مقابله با تخلفات و جرائم بیمه‌ای است.

پردازش زبان طبیعی: یکی از کاربردهای هوش مصنوعی که مختص درک و شناسایی الگوهای زبان انسانی به شیوه‌ای که صحبت می‌شود، است.

بازار خاص آزاد: یک بازار بیمه یا یک بیمه‌گر که بخشی از بازار مجاز (تحت حاکمیت مقرّرات جاری) نیست.

تمدید نشده: تصمیم یک بیمه‌گر مبنی بر عدم تمدید بیمه‌نامه منقضی شده است.

محصول مبتنی بر تقاضا: دسته‌ای از محصولات بیمه‌ای که پوشش فوری برای اقلام افزوده‌شده ارائه می‌کند و به بیمه‌شدگان امکان می‌دهد تا اقلام موردنظر خود را برای قرار گرفتن تحت پوشش درخواستی به‌سرعت و سادگی، اضافه یا حذف کنند (معمولاً از طریق اپلیکیشن‌های موبایلی).

خطر باز: نشان می‌دهد، همه خطراتی که به‌طور مشخص در ادبیات قرارداد استثنا نشده‌اند، علل پوشش یافته خسارت برای یک بیمه‌نامه هستند؛ همچنین از آن با عنوان «تمام خطر» نام برده می‌شود.

تولیدکنندگان صنعتی اورجینال[M1]: یک تعریف عمومی برای هرگونه سازنده سخت‌افزار و یا تجهیزات که اغلب برای اشاره به تولیدکنندگان عمده اتومبیل از قبیل Ford، General Motors، Mercedes Benz، Toyota و ... استفاده می‌شود.

بیمه پارامتریک: نوعی از قراردادها/محصولات بیمه‌ای که در آن پرداخت خسارات بر اساس یک ماشه یا معیار (های) عینی به‌جای اصل حدّ جبران غرامت که نیازمند ارزیابی خسارت است، انجام می‌شود.

خسارت جزئی: خسارت‌هایی که دربردارنده بخشی از ارزش دارایی خسارت‌دیده هستند، نه همه آن.

بیمه همتابه‌همتا: نوعی از قراردادها یا محصولات بیمه که در آن افراد یا نهادها مستقیم همدیگر را با همکاری یک پلتفرم یا سازمان ارتباط‌دهنده (معمولاً یک بیمه‌گر) که راه‌اندازی و اجرای آن را تسهیل می‌کند؛ بیمه می‌کنند، امّا خودشان به‌طور مستقیم به‌عنوان یک بیمه‌گر عمل نمی‌کنند.

فرانشیز درصدی: کسوراتی که به‌صورت درصدی از کل ارزش یا میزان بیمه‌شده، محاسبه می‌شوند.

خطر: دسته‌ای از عوامل خطرساز که می‌توانند موجب زیان و آسیب اقتصادی به اقلام قرارگرفته در معرض شرایط خطرزا شوند.

کاربران مجاز: یک یا تعداد بیشتری از رانندگان وسایل نقلیه که به‌عنوان راننده در بیمه‌نامه اتومبیل نام برده نشده‌اند، امّا بااین‌حال تحت پوشش هستند.

اموال شخصی: همه اقلام خانوار/شخصی که به‌عنوان دارایی‌های واقعی مانند ساختمان، زمین، وسیله نقلیه یا دارایی تجاری طبقه‌بندی نشده‌اند.

صدمه فیزیکی: هرگونه آسیب به‌وسیله نقلیه که بتوان آن را تحت پوشش تصادم یا پوشش جامع قرارداد.

بیمه‌نامه‌های فعال: تعداد کلّ محصولات بیمه‌ای که در حال حاضر فعّال هستند.

سیستم صدور بیمه‌نامه: یک پلتفرم فناوری اطّلاعات که توسط بیمه‌گران برای مدیریت اطّلاعات مشتری و بیمه‌نامه استفاده می‌شود.

الگوریتم پیش‌بینی: دسته‌ای از فرمول‌های آماری که برای پیش‌بینی و تخمین استفاده می‌شوند.

حق بیمه: پولی که توسط بیمه‌گران در قبال ارائه پوشش توسط بیمه‌نامه دریافت می‌شود.

کسری محاسبه حق بیمه: میزان پولی که در صورت طبقه‌بندی صحیح ریسک باید در قالب حق بیمه توسط بیمه‌گران جمع‌آوری شود، امّا به علّت محاسبات غلط، دارای کسری است.

سلول‌های قیمت‌گذاری: تعداد نرخ‌های منحصربه‌فردی که طرح قیمت‌گذاری یک بیمه‌گر در آن‌ها بر اساس همه متغیّرهای درنظرگرفته شده؛ تعیین می‌شود.

بیمه‌گر اولیه: بیمه‌گری که به‌طور مستقیم با بیمه‌شدگان تعامل دارد و خسارات وارده را از دلار اول پوشش می‌دهد؛ مبالغ بالاتر نیز ممکن است توسط پوشش مازاد یا بیمه اتّکایی تحت پوشش قرار گیرند.

مشروط به مجوز: یک‌رویه یا چارچوب نظارتی رایج در بسیاری از ایالات آمریکا که در آن نرخ‌های جدید، فرم‌ها و مقررات باید مورد بازبینی قرارگرفته و رسماً توسط نهاد نظارتی قبل از اجرا تأیید شوند.

مهندسی فرایند: یک نظام‌‌‌نامه که در آن متخصّصان مربوط از تکنیک‌هایی برای مستندسازی، ارزیابی و توصیه روش‌های بهبود برای یکپارچه‌سازی و اثربخشی بیشتر فرایندها استفاده می‌کنند.

بهره‌وری: معیار مالی بازده کارکنان که از فرمول حق بیمه‌های عایدی تقسیم بر هزینه نیروی کار برای محاسبه نسبت بهره‌وری استفاده می‌کند.

مسئولیت حرفه‌ای: نوعی از پوشش بیمه تجاری ویژه متخصّصان از جمله پزشکان، وکلا، حسابداران و مهندسان برای پوشش ریسک ناشی از مسئولیت در ارائه مشاوره و خدمات (پوشش Errors & Omissions نیز خوانده می‌شود).

اثبات مفهومی (امکان‌سنجی): توسعه یک ایده نوآورانه به میزانی که نشانگر کیفیت کاربردی ملموس باشد تا بتوان درخصوص اینکه آیا می‌توان آن را به‌صورت یک «کمینه محصول پذیرفتنی» یا MVP عرضه کرد؛ تصمیم گرفت.

گواهی اثبات پوشش بیمه‌ای: مستند یا هر روش دیگری که به‌عنوان مدرک قانونی مبنی بر اینکه پوشش بیمه‌ای درخواست شده فعال است، استفاده می‌شود.

اثبات مالکیت: مستند یا هر روش دیگری که جهت تأیید اینکه موضوع بیمه‌شده تحت مالکیت بیمه‌شده یا مطالبه‌کننده خسارت قرار دارد و همچنین آیا نفع بیمه‌ای وجود دارد یا خیر؟ مورد استناد قرار می‌گیرد.

بیمه اموال: بیمه مورد استفاده برای پوشش آسیب‌های وارده به دارایی‌های ملموس.

صدمه به اموال: یک پوشش مسئولیت که امکان پرداخت خسارت برای آسیب وارده به‌وسیله نقلیه شخص ثالث را به‌موجب بیمه‌نامه اتومبیل فراهم می‌آورد.

شکاف عدم پوشش: یک شکاف اقتصادی بین قرارگیری یک فرد یا نهاد در معرض تمام شرایط خطرزا و شرایط خطرزایی که صراحتاً توسط بیمه‌نامه پوشش داده شده‌اند (شکاف پوشش نیز خوانده می‌شود).

گواهی مبدأ: مدرک نشان‌دهنده مبدأ موضوع بیمه‌شده و تاریخچه آن‌که به‌عنوان راهکاری برای احراز هویت، ارزش و کیفیت آن به کار می‌رود.

شبه‌بیمه: محصول یا خدمتی که برخی از منافع بیمه‌ای انتقال ریسک را فراهم می‌کند، امّا بنا به مقرّرات جاری؛ به‌عنوان بیمه شناخته نمی‌شود.

درخواست نرخ و شرایط: استعلام حق بیمه (قیمت) و پوشش برای مدت‌زمان معلوم.

نرخ بیمه: قیمت تعیین‌شده برای بیمه که اغلب به‌جای حق بیمه هم به‌کار می‌رود.

یکپارچگی نرخ: اقدامات انجام شده توسط بیمه‌گران برای مقابله با کمبود حق بیمه و اطمینان از اینکه در حال تعیین مقدار صحیحی از حق بیمه برای خسارت احتمالی ناشی از یک شرایط خطرزا هستند.

عوامل نرخ دهی: متغیّرهایی که توسط بیمه‌گران در تعیین نرخ‌ها استفاده می‌شوند.

سیاست نرخ دهی: ترکیب نهایی (پیچیده) عوامل و الگوریتم‌های قیمت‌گذاری مورداستفاده برای تعیین حق‌بیمه‌ها و تعداد سلول‌های قیمت‌گذاری.

دامنه معقول ذخیره‌گیری: دامنه‌ای از مقادیر که با استفاده از تکنیک‌های مختلف اکچوئری برآورد شده و در آن بازه ذخیره خسارت از نقطه‌نظر آماری کافی دیده می‌شود.

بیمه اتکایی: بیمه‌ای ثانویه که به‌منظور پوشش در مقابل خسارت‌های بزرگ بر مبنای وقوع یا تجمیع خسارات توسط بیمه‌گران اولیه تهیه می‌شود.

پایگاه داده رابطه‌ای: یک انبار داده‌ها متشکل از جدول‌هایی که می‌توانند با استفاده از فیلدهای کلیدی رایج با یکدیگر یکپارچه (ادغام) شوند.

تمدید: فرایندی که طی آن یک بیمه‌نامه برای یک دوره متوالی دیگر ادامه می‌یابد.

هزینه جایگزینی: حل‌وفصل ادعای خسارات به مقداری که برای جایگزینی وسیله نقلیه یا دارایی آسیب‌دیده لازم است (هزینه استهلاک در آن اعمال نمی‌شود).

پاسخگو بودن بیمه‌نامه: یک اصطلاح بیمه‌ای مورد استفاده برای بیان اینکه بیمه‌نامه چگونه در مقابل مجموعه‌ای از واقعیت‌های ارزیابی‌شده مرتبط با خسارت ادعا شده، واکنش نشان می‌دهد.

بازگشت سرمایه: شاخصی مالی درباره بازده مورد انتظار از یک سرمایه‌گذاری که به‌صورت درصد (برای مثال؛ 15% بازده سرمایه‌گذاری) یا به‌صورت یک نسبت (برای مثال؛ بازده سرمایه‌گذاری 3:1) تعریف می‌شود.

ریسک گریز: وضعیت روان‌شناختی که اکثریّت افراد آن را تجربه می‌کنند و به‌موجب آن تمایل دارند در مقایسه با افرادی که ریسک‌پذیر یا در مواجهه با ریسک خنثی هستند؛ مبلغ ثابت کمتری را در قبال اجتناب از پتانسیل وقوع یک خسارت احتمالی بزرگ‌تر بپردازند.

مخزن ریسک: گروهی از شرایط خطرزا که با درنظرگرفتن قانون اعداد بزرگ؛ مشابه دیده شده و در آن طبقه‌بندی می‌شوند.

طبقه‌بندی ریسک: فرایندی که به‌موجب آن ریسک‌ها در مخازن ریسک متفاوتی که نرخ‌های متفاوت و احتمالاً دستورالعمل‌های پذیرش ریسک متفاوتی دارند؛ به‌منظور دستیابی به رشد سودآور گروه‌بندی می‌شوند.

خودکارسازی رباتیک فرایند: فرایند نرم‌افزاری که به‌موجب آن وظایف تکراری و دستورالعمل‌های متعدد می‌توانند یکپارچه‌شده و همانند آنچه یک ربات می‌تواند انجام دهد؛ با استفاده از فناوری خودکار شوند.

بازیافت خسارت: بازیافت ارزش باقیمانده از کل یک دارایی یا وسیله حمل‌ونقل پس از وقوع خسارت؛ برای مثال آنچه از یک وسیله حمل‌ونقل به‌عنوان قطعات اوراقی باقی می‌ماند.

فهرست اقلام: در مقایسه با پوشش جامع؛ فهرستی از اقلام بیمه‌شده که هر یک تعریف و ارزش‌گذاری خود را دارند.

بیمه ثانویه: بیمه‌ای که می‌تواند برای پوشش یک خسارت هنگامی‌که بیمه اولیه ناکافی است و موجب شکاف عدم پوشش می‌شود؛ استفاده شود.

خود بیمه‌گری: توانایی مالی برای جذب خسارات احتمالی بدون اتّکا به یک شرکت بیرونی از قبیل یک بیمه‌گر اولیه یا بیمه‌گر اتکایی.

شدّت خسارت: مقدار میانگین یک خسارت پرداخت شده که به‌صورت کل خسارت پرداختی تقسیم بر تعداد خسارات، محاسبه می‌شود.

رشته‌های دارای معوقات کوتاه‌مدت: رشته‌هایی که طول زمان موردنیاز برای حل‌وفصل مطالبات خسارات آن‌ها کوتاه بوده و به‌صورت روز یا ماه اندازه‌گیری می‌شوند.

جذب بهترین مشتریان بازار: یک اصطلاح بیمه‌ای که به فرایندی اشاره دارد که یک رقیب برتر توان آن را دارد تا سودآورترین مشتریان را از رقبای کم‌توان‌تر از طریق خوشه‌بندی بهتر ریسک، جذب کند (مخالف عبارت »گزینش نامساعد).

قرارداد هوشمند: قراردادهایی که از فناوری‌هایی از قبیل بلاکچین برای برقراری روابط قانونی بین طرفین، بدون نیاز به‌حضور بخشی یا همه طرفین ثالث لازم و گام‌های تأییدی که به‌طور سنّتی در بیمه موردنیاز هستند؛ استفاده می‌کنند.

خانه هوشمند: دسته‌ای از حسگرهای وابسته به اینترنت و فناوری‌هایی که زیرساخت‌هایی از قبیل چراغ‌ها و زنگ درها را به‌وسیله شخصی‌سازی بیشتر و گزینه‌های ارزش‌افزوده روی دارایی‌ها؛ «هوشمند» می‌سازد.

نرم‌افزار به‌عنوان یک سرویس: یک مدل کسب‌وکار که در آن نرم‌افزار بر اساس حق عضویت خریداری می‌شود (عموماً با هزینه مالکیت کل کمتر) و با استفاده از محاسبات ابری برای ارائه خدمات جدیدتر و رفع سریع‌تر عیوب نرم‌افزاری، به کار گرفته می‌شود.

بیمه‌نامه با شرایط خاص: نوعی از بیمه‌نامه که فراتر از دلایل مرسوم و اصلی وقوع خسارت می‌رود و دربرگیرنده پوشش‌هایی بر اساس «خطرات باز» می‌شود.

بخش خسارات مشکوک: یک تیم متخصّص در دپارتمان خسارات که مسئول رسیدگی به خسارات مشکوکی است که در آن نشانه‌هایی از تقلّب دیده شود.

سقف سرمایه خاص: سقف‌های سرمایه متمایزی که عموماً پایین‌تر از سقف‌های کلّی بیمه‌نامه هستند و برای طبقات خاص و معیّنی از اقلام یا خطرات اعمال می‌شوند.

فرانشیز دوبخشی: بیمه‌نامه‌ای که در آن بیش از یک مورد فرانشیز اعمال می‌شود؛ به این فرانشیز، «دوبخشی» گفته می‌شود.

داده‌های ساختاریافته: دسته‌ای از داده‌ها که به‌آسانی قابل‌تغییر و خلاصه‌سازی هستند، از قبیل داده‌های مرتبط با حروف و اعداد و با استفاده از ابزارهای هوش تجاری می‌توان ضمن تجزیه‌وتحلیل آن‌ها؛ به نتایج سودمندی در رابطه با درک عملکرد صنعت/ بیمه‌گر دست‌یافت.

سقف موردی: سقفی پایین‌تر از سقف کلّی بیمه‌نامه که در مورد یک قلم خاص، دسته‌ای از اقلام یا خطرات اعمال می‌شود.

اصل جانشینی: فرایندی که با آن بیمه‌گران می‌توانند تا از طرفینی که به‌طور جزئی یا کلی مسئول خسارت‌های پرداختی بیمه‌گر به مطالبه کنندگان خسارت بوده‌اند، وجوه خسارت پرداختی را بازیافت کنند.

یادگیری نظارت‌شده: تکنیک مورد استفاده در هوش مصنوعی که در آن دانشمندان علوم داده، ضمن راهنمایی/آموزش کامپیوتر، سعی در توسعه الگوریتم‌های پیش‌بینی دارند.

تغییر سبد: فرایندی که به‌موجب آن یک بیمه‌شده پوشش بیمه‌ای خود را از یک بیمه‌گر به بیمه‌گر دیگری انتقال می‌دهد.

مدرن‌سازی سیستم‌ها: تعریف عمومی تلاش‌هایی که سازمان‌ها متحمّل می‌شوند تا سیستم‌های قدیمی خود را به نسخه‌های قدرتمندتری که امکان سازگاری با فناوری‌های جدید را داشته باشند؛ ارتقا می‌دهند.

تله‌متیکس: اصطلاح گسترده‌ای که کاربرد «ثبت‌کننده‌های داده‌های رویداد» را در یک وسیله حمل‌ونقل برای اهداف بیمه‌ای؛ توصیف می‌کند.

شرکت کمک‌رسان: شخص یا موسّسه‌ای که بیمه‌شده یا بیمه‌گر نیست امّا به طریقی یا در فرایند خسارات یا به طرق دیگر به ایفای نقش در اکوسیستم بیمه می‌پردازد.

شرکت‌های کمک‌رسان جانبی: سازمانی که خسارات بیمه‌ای یا دیگر خدمات مرتبط را پردازش می‌کند؛ از قبیل صدور، ارائه صورتحساب‌ها، داده‌ها و تجزیه‌وتحلیل، یا رسیدگی به برخی درخواست‌های مشتری.

خسارات کل: تعداد خسارات پرداخت‌شده توسط یک بیمه‌گر طبق سقف بیمه‌نامه.

آسیب‌دیده کلّی: تعریفی از یک وسیله حمل‌ونقل یا یک موضوع بیمه‌شده که دیگر تعمیر نخواهد شد، امّا به‌عنوان خسارت کل به ازای هر یک از بندهای قرارداد؛ پرداخت آن صورت گرفته که این پرداخت می‌تواند ارزش نقدی واقعی، ارزش اظهارشده یا هزینه جایگزینی باشد.

داده‌های معاملاتی: داده‌هایی که به‌عنوان بخشی از تراکنش‌های یک کسب‌وکار به دست می‌آیند؛ شامل داده‌هایی که توسط مشتری، نماینده یا بیمه‌گر ثبت می‌شوند و همچنین شامل هرگونه فراداده‌های مرتبط نیز می‌شود.

خسارت نهایی قابل پرداخت: مقدار برآوردشده مجموع خساراتی که یک بیمه‌گر در نهایت پرداخت خواهد کرد؛ به‌محض اینکه همه فرایند مربوط به پردازش و ارزیابی خسارت تکمیل‌شده باشد؛ این فرایند در بردارنده «تحول برخی خسارت» می‌شود.

پوشش مسئولیت در قبال اشخاص ثالث: یک محصول بیمه‌ای که در رشته‌های خانواده محور رایج است و به‌عنوان پوشش مسئولیت مازاد عمل می‌کند و هنگامی فعال می‌شود که خسارت وارده از سقف سرمایه جاری یک بیمه‌نامه اتومبیل یا منزل مسکونی تجاوز کند.

بیمه‌گری (پذیرش ریسک): یک عبارت مصطلح که کارکرد و فرایند مدیریت ریسک یک بیمه‌گر را شامل طبقه‌بندی، بررسی و پذیرش ریسک توصیف می‌کند؛ این عبارت از روزهای آغازین بیمه هنگامی‌که تأمین‌کنندگان مالی با ثبت‌نام خود روی اوراقی که مبنی بر موافقت با بیمه کردن کشتی‌ها و محموله‌ها بود؛ نشأت می‌گیرد.

هزینه‌های بیمه‌گری: همه هزینه‌های بیمه‌گر که شامل هزینه‌های ارزیابی خسارت نیست.

درآمد یا زیان ناشی از عملیات بیمه‌گری: یک عبارت بیمه‌ای معرّف این امر که یک بیمه‌گر روی عملیات بیمه‌ای خود سود یا زیان به‌دست آورده یا خیر؛ مستقل از هرگونه درآمد ناشی از سرمایه‌گذاری که ممکن است از اندوخته‌های خود به دست آورده باشد.

سود ناشی از بیمه‌گری: اصطلاح دیگری برای منافع ناشی از پذیرش ریسک؛ که نشان می‌دهد یک بیمه‌گر از فعالیت‌های بیمه‌ای خود سود به دست آورده است.

حق بیمه عاید نشده: بخشی از حق بیمه که توسط بیمه‌گر بیمه تعیین می‌شود، امّا هنوز از محل پوششی که ارائه‌شده، به دست نیامده است

ذخیره حق بیمه عاید نشده: یک بدهی در ترازنامه بیمه‌گر که منعکس‌کننده میزان کلّ حق بیمه‌های صادر شده است که هنوز استحصال نشده‌اند و بنابراین نمی‌توان آن‌ها را به‌عنوان درآمد به‌حساب آورد.

یادگیری نظارت‌نشده: تکنیکی که در هوش مصنوعی استفاده می‌شود و در آن دانشمندان علوم داده‌ها شرایط اوّلیه‌ای را مهیا می‌کنند امّا در جریان آن کمکی به توسعه الگوریتم‌های پیش‌بینی نمی‌کنند و به کامپیوتر اجازه می‌دهند تا خود تصمیم بگیرد کدام الگوها و همبستگی‌ها بیشترین معنی‌داری را داشته و به هم مرتبط‌اند.

بیمه مبتنی بر میزان پیمایش خودرو: نوعی از بیمه که بر اساس میزان «پیمایش خودرو» بوده و حق بیمه بر اساس کیلومتر پیموده شده (بجای برای مثال دوره‌های زمانی 12 ماهه) تعیین می‌شود.

تجربه کاربری: اصطلاحی برای تعریف نوساناتی که مشتریان هنگام تعامل با یک محصول یا سرویس تجربه می‌کنند، به‌کار می‌رود؛ تدوین نقشه سفر مشتری یکی از تکنیک‌های مورداستفاده برای ارزیابی تجربه کاربری است.

رابط کاربری: اصطلاحی که مکانیسمی را که به‌موجب آن کاربران با یک اپلیکیشن یا فناوری تعامل می‌کنند؛ توصیف می‌کند.

ارزش‌گذاری مورد بیمه: برآوردی از ارزش موضوع بیمه‌شده که برای تخمین هزینه جایگزینی و نرخ‌گذاری به کار می‌رود.

خدمات ارزش افزوده: اصطلاح رایجی که معرف دامنه‌ای از خدمات است که بیمه‌گران یا دیگر مؤسسات با ارائه آن‌ها موجب افزایش ارزش دریافتی مشتریان می‌شوند، این خدمات اغلب در ارتباط با محصولات تله‌متیکس یا خانه‌های هوشمند به کار می‌روند.

وایت لیبل: محصول یا خدمتی که بخشی یا کلّ آن توسط یک طرف ثالث فعّال شده امّا می‌تواند تحت برند بیمه‌گر یا شرکت دیگری به‌منظور تقویت پیشنهاد‌ها محصول و افزایش ارزش درک شده برند، مورد استفاده قرار گیرد.

فرانشیز تگرگ و باد: هنگامی که به علّت باد یا تگرگ خسارتی وارد شده باشد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بیمه جبران خدمت کارکنان: یک بیمه‌نامه تجاری که ریسک یک کسب‌وکار را به‌واسطه جراحات وارده به کارکنان در محل کار پوشش می‌دهد.

حق‌بیمه بیمه‌نامه‌های صادرشده: مقدار کل حق‌بیمه‌ای که یک بیمه‌گر برای آن‌ها بیمه‌نامه صادر کرده و با مجموع حق بیمه دریافتی (برای مدت‌زمانی که پوشش ارائه‌شده شده است) برابر است و حق‌‌بیمه دریافت نشده (برای مدت‌زمانی که پوشش هنوز ارائه نشده است)

راننده جوان: نوعاً راننده‌ای را گویند که در سن 16 تا 24 سالگی قرار دارد و به علّت بی‌تجربگی و عدم بلوغ کافی به نسبت رانندگان سنین 25 تا 65 تواتر تصادف بالاتری دارد.

خسارت پرداختی صفر: خسارتی که تحت پوشش قرار دارد امّا موجب پرداخت از جانب بیمه‌گر نمی‌شود؛ نوعاً به این علّت که مقدار آن پایین‌تر از فرانشیز قابل‌اعمال است.